Τετάρτη, Ιουλίου 25, 2007

Cape Cod morning

Cape Cod Morning by Edward Hopper (1950)


Δυσκολεύομαι να φανταστώ τι βρίσκεται πίσω από την ίσια, πειθαρχημένη πλάτη της. Ο άντρας της ζωής της, που κοιμάται ροχαλίζοντας ελαφρά, με μια υποψία παιδικού χαμόγελου στο στόμα, και που δεν θα τον άφηνε ποτέ –κι ας μην του αρέσουν κανενός είδους ταξίδια, κι ας μην τη ρωτάει ποτέ αν της αρέσουν εκείνης– γιατί είναι στ’ αλήθεια καλός άνθρωπος και την αγαπάει πολύ, με τον τρόπο του; Τα κοιμισμένα κατάξανθα παιδάκια της, αγκαλιά με το αρκουδάκι της η μια και με το γάντι του μπέιζμπολ ο άλλος, που δεν μετάνιωσε ποτέ –ποτέ!– που τα ‘φερε στον κόσμο κι ας νιώθει μια απροσδιόριστη ναυτία όταν της λένε ότι είναι μια καλή Αμερικανίδα μάνα, που εκπληρώνει το χρέος της στην οικογένεια και στην πατρίδα; Ο κατάκοιτος γέρος πατέρας της που λαγοκοιμάται, σταματώντας για λίγο να απαιτεί σαδιστικά τη συνεχή παρουσία και τις αποκλειστικές υπηρεσίες της –παρά την οικονομική του άνεση– με τον οποίο είναι δεμένη με σκοτεινά μυστικά ζωής; Μόνο ο άδειος, λουσμένος στο μελωμένο φως του πρωινού ήλιου, τοίχος του νοικιασμένου για λίγες μέρες εξοχικού –ίσως κι ένα παλιό σεκρετέρ όπου βολεύει τη βαριά γραφομηχανή της και τα εκατοντάδες γραπτά των φοιτητών της στο τμήμα Αγγλικής Λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο;



Ξέρω όμως με βεβαιότητα τι βρίσκεται μπροστά στο επίμονο και προσηλωμένο βλέμμα της: η θάλασσα. Ξύπνησε πολύ πρωί, όσο όλα είναι ακόμη βυθισμένα στη σιωπηλή αυγινή πάχνη, για να προλάβει να τη δει μόνη (να δει τη θάλασσα που είναι ακόμη μόνη, πριν αλώσουν την παραλία της οι ορδές των παραθεριστών με τις ομπρέλες, πριν ταράξουν τη γαλήνη της τα κότερα και οι βάρκες με τους θορυβώδεις καθημερινούς επιβάτες)· όσο διατηρεί ακόμη το χρυσαφί επίχρισμα της ανατολής, γεμάτη από αόρατες υποσχέσεις ταξιδιών και λαγνείας και ανέμων που θα ελευθερώσουν, επιτέλους, τα σφιχτοδεμένα μαλλιά της.

‘Ο,τι με μαγεύει σε αυτό το υποβλητικό εικαστικό αφήγημα είναι το ακυρωμένο κόκκινο αυτών των μαλλιών... και το αταξίδευτο χρυσογάλαζο της πρωινής θάλασσας.

Στη Νάσια ("άμα δεν θυμάσαι δεν ισχύει"), που για χάρη της ανταποκρίθηκα στην αγγαρεία που μου έβαλε η μαμά της

Στη Σ. που ατενίζει πάντα τη θάλασσα, ακόμη κι όταν δεν τη βλέπει…

-------------------------------------------------------------------------------------


ΥΓ1. Κατέγραψα τη φαντασίωσή μου βιαστικά και prima vista, κοιτώντας τη φωτογραφία , και μετά "γκουγκλάροντας" βρήκα ανάμεσα σε άλλα και αυτό και συνειδητοποίησα γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι πίνακες του Χόπερ.


ΥΓ2. Και επειδη το παιχνιδάκι της έμπνευσης ιστοριών από πίνακες ή φωτογραφίες κατακυρώθηκε ως "catch the ball", πετάω το μπαλάκι (εντελώς προαιρετικά και καθόλου δεν πειράζει αν δεν το πιάσει) στην καινούργια επισκέπτρια της μπλογκόσφαιρας και του μπλογκ μου
Emilly, με τα θερμά καλωσορίσματά μου, για να πάρει μια ιδέα του τι μπορεί να κάνει κανείς όταν δεν έχει τίποτα καλύτερο στη ζωή του _Just(me) joking!!!

(The Singing Butler by Jack Vettriano)

21 σχόλια:

ellinida είπε...

Eξαιρετική ιστοριούλα. Τους γείτονες μου την KGB μου θύμισε μα τω Θεώ! Τα κυάλια της λείπουν!
Χωρίς αστεία τώρα. Σκεφτόμουν σήμερα πως είμαι πολύ ευτυχισμένη που έχω την θάλασσα και πως τίποτα μα τίποτα δεν συγκρίνεται μ'αυτό.
φιλιά

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Και εγώ κοιτώντας τον πίνακα δεν μπορούσα να αποφασίσω εάν απλά κοιτάζει, περιμένει ή είναι έτοιμη να σαλτάρει. Ως μάνα πάλι μου έβγαινε κάτι σε "προσέξτε είναι πολύ ψηλά αυτά τα εμπόδια για σας"...
Καλή σου μέρα

Mh Xeirotera είπε...

H xamenh athootita ths thalassas, anakamptei mesa apo ygra tzamia ke adius apo esthimata tixus.

Oi alitrotes ginekes tha sosun ton kosmo.

Teleio post...

Kalhmera :)

Emilly είπε...

Κακός μπελάς - όνομα και πράγμα! :)
ok just me. Ας γίνει έτσι. Όμως, τη δική σου αναλυτική ματιά και περιγραφή αποκλείεται να πλησιάσω!
Υπομονή, και, μή χαθούμε ε;...

just me είπε...

Ελληνίδα,
όπως το λες, χωρίς αστεία! Να είσαι πάντα καλά και να την απολαμβάνεις τη γειτόνισσά σου (τη θάλασσα εννοώ!)
:)

Νεράιδα,
στο πιο λαϊκό του, κάτι σαν "πού πας ρε Καραμήτραινα!" ένα πράγμα.
:)))
Kαλό σας βράδυ.

Konstantine,
"Oi alitrotes ginekes tha sosun ton kosmo"
!!!
(Cheers)

Emilly,
"Ας γίνει έτσι"
Ευγενέστατη και βικτοριανή, όνομα και πράγμα! Υπομονή έχουμε άφθονη, να χαθούμε αποκλείεται, σε περιμένουμε λοιπόν και καλή αρχή!
:)

dodo είπε...

Όμορφα γραμμένο...
Και κατάλληλη η μουσική που επέλεξες να το συνοδεύσει.

ellinida είπε...

Εχεις πρόσκληση Ομορφη!

just me είπε...

Dodos,
άσε με εμένα και τα πασαλείμματά μου. Πες μου, σ' αρέσει ο Χόπερ;
:)

Ellinida,
σ' ευχαριστώ έιλικρινά για την πρόσκληση, αλλά...
...πάτε καλά όλοι σας με τις "παραγγελιές" καλοκαιριάτικα; Ο Adeaus, μάλιστα, θρασύτατα, μοιράζει "εργασία στο σπίτι" ενόσω ρίχνει μακροβούτια στη Σκύρο :)))

Συγκατένευσα για τη φωτογραφία γιατί το είχα υποσχεθεί (νοερά) σ' ενα παιδί, και για μένα η υπόσχεση σε παιδί είναι όρκος!
Επειδή όμως (και μόνο γι' αυτό) και οι δύο προσκλήσεις περιέχουν προσωπικά λόγια για σχολιασμό, θα τις τιμήσω οπωσδήποτε, αν όχι άμεσα, αμέσως μετά την... εμπνευσμένη επιστροφή μου από τις διακοπές.
Φιλιά πολλά.

(και μην τολμήσει κανείς άλλος και με προ(σ)καλέσει!!!)
:))))

adaeus είπε...

Εγώ όμως πριν να φύγω φρόντισα και ανταποκρίθηκα στις δικές μου εργασίες... ;-) Επέστρεψα δριμύτερος από άλλες παραλίες... τα κύματα με πρόσεξαν, όπως και εγώ αυτά, μόνο 2000 απλωτές τους έριχνα κάθε πρωί (νωρίς νωρίς, πριν πλακώσουν οι βάρβαροι)... Ο πίνακας μου θυμίζει την αισθητική των pin-up girls, που δεν μπορώ να πω ότι με άφηναν ποτέ αδιάφορο.

just me είπε...

Adaeus,
ο πιο καλός ο μαθητής ήσουν εσύ στην τάξη, ε;
(κι εγώ, αλλά ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξει κανείς...)
:)))

Καλώς μας ήλθες, σου εύχομαι πάντως κι άλλες... απλωτές!

Υ.Γ. Εξωτερικά, οι πίνακες του Χόπερ μπορεί να παραπέμπουν σε τέτοια αισθητική που λες, αλλά μόνο pin-ups δεν ζωγραφίζει_κι εμένα αυτό που ζωγραφίζει δεν με άφηνε ποτέ αδιάφορη!

adaeus είπε...

Δεν σηκώνεις αστειάκια εσύ τελικά. Πρέπει να σε φοβάμαι ;-)

just me είπε...

Απλώς έχουμε ελαφρώς (ελαφρότατα) διαφορετικούς κώδικες όσον αφορά τα αστεία και την απάντηση στα αστεία! Θα ήταν πολύ βαρετό να μοιάζουμε όλοι, έτσι δεν είναι;

(Πες μου ΤΩΡΑ ότι δεν λες αλήθεια ότι φοβίζω τον κόσμο, γιατί θα κάνω χαρακίρι εδώ, μπροστά σου!!!)
:)))

adaeus είπε...

Γοητεύεις, δεν φοβίζεις ;) Τώρα για να λέμε την αλήθεια μάλλον σε γκέϊσα μου φέρνεις και όχι σε σαμουράϊ :)))

Δημήτρης Τεγόπουλος είπε...

Αγαπητή Just me η νέα τηλε-εφημερίδα μας ΙΔΕΣΤΕ έχει σήμερα θέμα που εν μέρει σας αφορά. Θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε!

Με εκτίμηση
εκ μέρους της συντακτικής ομάδας

Δημήτρης Τεγόπουλος

ralou είπε...

Πέρασα τάχα αδιάφορα μπροστά της και έριξα μια κλεφτή ματιά από το παράθυρο στο σπίτι της.
Ηταν όλα εκεί όπως τα περιέγραψες.

Μετά πρόσεξα μια έτοιμη βαλίτσα δίπλα στην πόρτα.
Και ανέπνευσα.

just me είπε...

Adaeus,
arigato gozaimasu
;)

Κύριε Δημήτρη Τεγόπουλε
[της γνωστής οικογενείας, μήπως; :)],
ευχαριστώ πολύ την τηλε-εφημερίδα σας που ασχολήθηκε με την ιστοσελίδα μου και τη φιλοζωική δράση μου. Αν και η θεματολογία εντύπων κοσμικής και κοινωνικής πληροφόρησης δεν εμπίπτει ακριβώς στα αναγνωστικά μου ενδιαφέροντα, σας υπόσχομαι να μελετήσω το δικό σας, αμέσως μετά την επιστροφή μου από τις διακοπές και να σας ενημερώσω κι εγώ σχετικά.
Στο μεταξύ, ο ρεπόρτερ σας μπορεί να ενημερώσει το συμπαθές αν και ελαφρώς αμετροεπές "σκυλάκι κλπ" ότι δεν θα είμαι στην εστία μου πριν από τις 20 Αυγούστου, οπότε θα πρέπει να μεριμνήσει έως τότε για τη διαμονή και περίθαλψή του ώστε να μη χρειαστεί να επανέλεθετε στην είδηση περί εκδίωξης και υποδοχής του, κουράζοντας δια της επαναλήψεως τους τηλε-αναγνώστες σας.
Καλό μήνα.

Ραλού μου,
εγώ προτίμησα να μη δω τίποτε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η βαλίτσα δεν υπήρχε! :)
Σε φιλώ
(άντε, λίγες και μία μείνανε!!!)


Να ευχηθώ μάλλον καλό υπόλοιπο καλοκαίρι σε όλους, γιατί δεν με βλέπω να στρώνομαι για αποχαιρετιστήριο ποστ!
:)

adaeus είπε...

do itashimashite ;)

MenieK είπε...

honki nano, anata ni?

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Όλα καλά, όλα ανθηρά. Πότισα και την κάνω....

Mh Xeirotera είπε...

Kalosorises dear!!! Efxome na perases omorfa. Ta fita ap' oti vlepo ta eixe analavei h Nerina.

Take your time, mhn mpeis sth kathimerinotita apotoma (an den mpeis ke katholu akomh kalytera).

Cheers!!!

just me είπε...

Νερίνα,
σ' ευχαριστώ πολύ, καλή μου. Ευτυχώς που πήρες την πρωτοβουλία και πότισες, γιατί το αυτόματο ποτιστικό μας τα 'φτυσε και παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα (δηλαδή μάλλον θρηνούμε... την καημένη τη λουίζα μου, αλλά έχει λίγες ελπίδες ακόμη). See ya at your place, μόλις ξαναβρώ τους ρυθμούς μου.
(α, και ευχαριστώ που έστειλες εκείνα τα σοκολατάκια στον Κωνσταντίνο _αν κατάλαβα καλά).
:))

Konstantine dearest,kalos sas vrika kai me ygeia to new look _ksexasa na to po apo ekei, to myalo mou einai akomi ston enastro kykladitiko ourano...