Τρίτη, Ιανουαρίου 02, 2007

Η τρύπα στο ημερολόγιο



Μια από αυτές τις μικρές συμπτώσεις που τσιγκλίζουν μερικές φορές τον ορθολογισμό μου οδήγησε τις προάλλες στα χέρια μου ένα βιβλίο καταχωνιασμένο σε κάποιο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Πρόκειται για το Ο Τιμπάλντο και η τρύπα στο ημερολόγιο (ελλ. εκδ. ΕΚΚΡΕΜΕΣ), του Abner Shimony, ενός φιλόσοφου και θεωρητικού φυσικού, τo οποίο είναι ένα γοητευτικό υβρίδιο νεανικής λογοτεχνίας και εκλαϊκευμένης αστρονομίας με φόντο τη θαυμαστή εποχή της Αναγέννησης: μέσα από την ιστορία ενός προικισμένου δωδεκάχρονου αγοριού που «σκεφτόταν για λογαριασμό του» περιγράφεται το επιστημονικό και πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο πραγματοποιήθηκε η αντικατάσταση του ιουλιανού ημερολογίου από το γρηγοριανό, μέσω της κατάργησης δέκα ολόκληρων ημερών το έτος 1582.
Η σύμπτωση ήταν ότι το βιβλίο βρέθηκε λίγες ώρες ύστερα από μια κοινότοπη, και γι’ αυτό παραμυθητική, συζήτηση επικαιρότητας για το νόημα της μέτρησης του χρόνου, τη σχέση φυσικού και κοινωνικού χρόνου, την παρωχημένη πλέον υπερβολή στον γιορτασμό της πρωτοχρονιάς και της αλλαγής του ημερολογιακού χρόνου κλπ. κλπ.

«Υπάρχουν τρία είδη κόσμων: o μεγάλος κόσμος, ο μεσαίος κόσμος και πολλοί μικροί κόσμοι. Ο μεγάλος κόσμος είναι ο κόσμος της φύσης, που αποτελείται από τα άστρα, τον Ήλιο, τους πλανήτες, το φεγγάρι, τη Γη και όλα όσα βρίσκονται πάνω στη Γη. Ο μεσαίος κόσμος είναι ο κόσμος της ανθρώπινης κοινωνίας με τα έθνη, τις κυβερνήσεις, τους στρατούς, τις θρησκείες, τα εργοστάσια, τα χωράφια, τα σχολεία, τις οικογένειες και οτιδήποτε άλλο έχει φτιαχτεί από τους ανθρώπους. Οι πολλοί μικροί κόσμοι είναι οι ξεχωριστοί άνθρωποι. Κάθε άντρας, γυναίκα και παιδί είναι ένας μικρός κόσμος, που όμως διαμορφώνεται και επηρεάζεται από τον μεσαίο κόσμο της ανθρώπινης κοινωνίας, συχνά με παράξενους και εκπληκτικούς τρόπους. Διαμορφώνεται και επηρεάζεται επίσης από τον μεγάλο κόσμο της φύσης, μερικές φορές με τρόπους που δεν θα μπορούσε να τους προβλέψει»…

…«Αφού έχουμε τόσους καλούς φυσικούς χρονομέτρες [ηλιακό και σεληνιακό κύκλο, κινήσεις πλανητών], τι τα θέλουμε τα ημερολόγια; Η απάντηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα. Δεν ζούμε μόνο στον μεγάλο κόσμο της φύσης, αλλά και στον μεσαίο κόσμο των ανθρώπινων κοινωνιών. Τα ημερολόγια χρειάζονται για να συντονίζουν τις κοινωνικές δραστηριότητες»…



Αφιερωμένο σε έναν ξεχωριστό «μικρό κόσμο», στη Μικρή μου _σχεδόν τετράχρονη_ Πριγκίπισσα, που μπορεί να της ξεφεύγει ακόμη «αύριο δεν πήγα στο σχολείο γιατί ήμουν άρρωστη», αλλά όταν μου λέει «νονά, εμείς οι δύο θα είμαστε φίλες για πάντα», με πείθει ότι αντιλαμβάνεται μια χαρά τι αντιπροσωπεύει ο χρονικός προσδιορισμός για πάντα: το μαγικό ξόρκι που, αν το πιστέψεις, μπορεί να κλείσει όλες τις τρύπες του ημερολογίου.

Καλή χρονιά!

6 σχόλια:

Mh Xeirotera είπε...

Perna mia oloklirh mera xoris na simvei tipota, ataraksia. Klineis ta matia, se pernei o ypnos lathrea gia kapia deuterolepta, empiria me diarkeia, plusia se eikones, hxous, geuseis, xromata ktl. Oti den xorese se mia mera, oti den anthise se mia zoh, skaei miti se klasmata deuteroleptou. O Xronos mas klinei to mati ke mas leei- xoris parapono- oti ton adikisame me tis simvatikotites mas. Alla einai ke epiikhs dioti kserei kala pos autos tha svisei to fos otan tha erthei to pliroma tou.

Kalh simvatikh xronia :)

Ανώνυμος είπε...

Να' σαι καλά...για πάντα.

kerasia είπε...

Αυτό που ονόμασες μαγικό ξόρκι, ήταν όρκος.
Καλή χρονιά μάνα ρέιβερ!

the Idiot Mouflon είπε...

Εγώ πάντα υποστήριζα πως πρέπει εκείνο το χαμένο δεκαήμερο να το ζητήσουμε σε άδεια... όμως από ποιόν;

just me είπε...

Mhheirotera, sou efxithika kai sto blog sou, epanalamvano kai apo etho, kalh xronia, symvatiki kai enallaktikh, hmerologiakh kai prosopiki.
Olopsixes efxes gia... oneiremenh zoh!

Σπείρα μου, ευχήθηκα και σε σένα στο... σπίτι σου, σ' ευχαριστώ και σου αντιγυρίζω την ευχή σου και από 'δώ.

Κερασιά,
I love you, baby!
Καλή δική σου χρονιά!

Agrino, καλωσήλθες και καλή χρονιά! Αφού, όπως είδα, είσαι αριστερής καταγωγή, θα γνωρίζεις το γνωστό αστείο ότι για να είσαι εντάξει με τη συνείδησή σου και να σιγουρέψεις την άδεια, την ζητάς από τη σημαία _κάποτε εννοούσαν "του
Κόμματος", εγώ πλέον εννοώ... της συνείδησής σου :)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Αύριο ήταν μια ωραία χρονιά, χθες θα είναι μια ωραιότερη και σήμερα είναι υπέροχη. Απο μια 46χρονη πια!