Σου γράφω μόνο για να σου πω ότι επανέρχομαι εντός ολίγου. Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή χρονιά με πολλή ανθρώπινη επικοινωνία και σου ζητώ να μου υποσχεθείς πως αν μαζέψεις κάποια στιγμή τις βαλίτσες σου, θα μου αφήσεις πρωτα το τηλέφωνό σου. Ξέρει κανείς τι έγινε ο Κασσιανός¨?
Αίσθησις, καλώς τη μου. Σε περιμένω. Ο Κασσιανός προφανώς έκλεισε το μπλογκ του. Αν μας διαβάζει ακόμη, ίσως μας μιλήσει κάποια στιγμή.
Γιάννη, καλή σου μέρα. Την τέχνη, ευτυχώς, μπορώ να τη βλέπω, κι επίσης μπορώ να "φεύγω" μαζί της. Η τέχνη που δεν μπόρεσα ποτέ να ασκήσω καλά είναι να φεύγω γενικώς. :)
Αγαπητή j.m., επειδή έχω την αίσθηση ότι είσαι...αλφαβητισμένη στα του μπλόγκιν...κι επειδή εγώ είμαι...ούγκαγκα... θα μπορούσες να μου στείλεις ένα μέιλ για να σε ρωτήσω κάποια πράγματα σχετικά με αλλαγές που θέλω να κάνω στο μπλογκ μου? (για να μην ζαλίζουμε και τους υπόλοιπους από εδώ) Σε χαιρετώ, Γ.
Γιάννη, με όλο το θάρρος, αλλά πραγματικά είσαι... ούγκαγκα στα του blogging εάν νομίζεις ότι εγώ είμαι "αλφαβητισμένη"!!! :))) Έβαλα ένα Email στο profile μου, αλλά λίγες είναι οι γνώσεις που μπορώ να σου προσφέρω. Οι πραγματικοί επαΐοντες είναι πρωτίστως η Νερίνα και δευτερευόντως η δική μου δασκάλα, η Κερασιά. Anyway, στη διάθεσή σου.
Καλημέρα σε όλους. Όταν επιχείρησα να μπω στο μπλογκ του Κασσιανού, από το σπίτι μου, στις γιορτές, με υποδέχτηκε ένα Not found και μια μεγάλη έκπληξη, που εκ των υστέρων έγινε μικρότερη καθώς αναλογίστηκα ότι μας είχε προετοιμάσει με τις yellow ribbons του. Δεν ξέρω γιατί το έκανε (ή τέλος πάντων μπορώ να φανταστώ εξ ιδίων πόσο μπορεί να σε καταπιέσει το "άθλημα" αν επιδοθείς με σοβαρότητα σε αυτό), αλλά πιστεύω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να σταμάτήσεις: ο χειρουργικός· προτού σε ξαναπαρασύρουν οι σειρήνες του. Το λέω και στον εαυτό μου, ότι όσο μακροχρονίζω εδώ και νιώθω να δένομαι με αυτόν τον περίεργο "άυλο" τρόπο με όλους εσάς μού γίνεται πιο δύσκολο να σταματήσω, αλλά το ίδιο δύσκολο είναι και που συνεχίζω. Δεν ξέρω...
Πάντως, αν ο Κασσιανός μάς διαβάζει ακόμη, θα μπορούσε να δει τα σχόλιά σας (μας) σαν κίτρινες κορδέλες και να έστελνε ένα "γεια", ξέροντας πόσο λείπει σε όλους.
Αγαπητέ Καιρέ, καλωσήλθατε. Όχι, δεν θα με παρασύρετε να μοιραστούμε μια ηλεκτρονική παρτίδα scrabbe, γιατί ήδη κινδυνεύω να στερηθώ την εργασία μου εξαιτίας του ετέρου ευγενούς αθλήματος, του blogging. :)) ΥΓ. Συγγνώμη και από εδώ για το "θυμώδες" του πρώτου μου σχολίου στο μπλογκ σου, ούτε σεμνότυφη είμαι ούτε συνηθίζω να "λογοκρίνω" αγνώστους (ούτε και γνωστούς), αλλά μέρες που είναι μου φάνηκε εξαιρετικά επιπόλαιο και στερημένο ευαισθησίας το σχόλιο στο οποίο "την έπεσα".
Νόμιζα ότι αυτό έκανες τόσο καιρό εδώ, έπαιζες scrabble, απλά κάποιοι το λένε και blogging, αλλά χαρά μου το ρόδο πάντα ρόδο είναι όπως και να το λένε.
26 σχόλια:
Μπα;
Εμείς άλλα μάθαμε...
:PPPP
Mathe texnh ki astina...
Se xereto apo to Dubai :)
@Kerasia
Τι μάθατε, καλή μου; Ισχυρίστηκε κανείς ότι με κερδίζει στο scrabble;
@Konstantino
Kali patrida (esto kai prosorini), sintrofe!
Όχι μάθαμε ότι είσαι καλή και σε άλλα παιχνίδια...όπως το να αποφεύγεις τα υπονοούμενα...
:PP
Σου γράφω μόνο για να σου πω ότι επανέρχομαι εντός ολίγου. Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή χρονιά με πολλή ανθρώπινη επικοινωνία και σου ζητώ να μου υποσχεθείς πως αν μαζέψεις κάποια στιγμή τις βαλίτσες σου, θα μου αφήσεις πρωτα το τηλέφωνό σου.
Ξέρει κανείς τι έγινε ο Κασσιανός¨?
Είναι σπουδαία τέχνη,
να βλέπεις γύρω σου
το πιο καλά κρυμμένο μυστικό.
Την τέχνη!
Αίσθησις, καλώς τη μου. Σε περιμένω.
Ο Κασσιανός προφανώς έκλεισε το μπλογκ του. Αν μας διαβάζει ακόμη, ίσως μας μιλήσει κάποια στιγμή.
Γιάννη, καλή σου μέρα. Την τέχνη, ευτυχώς, μπορώ να τη βλέπω, κι επίσης μπορώ να "φεύγω" μαζί της. Η τέχνη που δεν μπόρεσα ποτέ να ασκήσω καλά είναι να φεύγω γενικώς.
:)
Αγαπητή j.m.,
επειδή έχω την αίσθηση ότι είσαι...αλφαβητισμένη στα του μπλόγκιν...κι επειδή εγώ είμαι...ούγκαγκα...
θα μπορούσες να μου στείλεις ένα μέιλ για να σε ρωτήσω κάποια πράγματα σχετικά με αλλαγές που θέλω να κάνω στο μπλογκ μου? (για να μην ζαλίζουμε και τους υπόλοιπους από εδώ)
Σε χαιρετώ, Γ.
Γιάννη, με όλο το θάρρος, αλλά πραγματικά είσαι... ούγκαγκα στα του blogging εάν νομίζεις ότι εγώ είμαι "αλφαβητισμένη"!!! :)))
Έβαλα ένα Email στο profile μου, αλλά λίγες είναι οι γνώσεις που μπορώ να σου προσφέρω. Οι πραγματικοί επαΐοντες είναι πρωτίστως η Νερίνα και δευτερευόντως η δική μου δασκάλα, η Κερασιά.
Anyway, στη διάθεσή σου.
Έστειλα. Μου ζήτησε κάτι...ούγκαγκα επιβεβαίωσης... Αν δεν το λάβεις, ειδοποίησε...
Καλημέρα.
Απλώς θέλω νά σέ πληροφορήσω οτι η kerasia είναι πολύ απασχολημένη αυτήν τήν περίοδο μέ τό μόντελινγκ.
Γιάννη, το πήρα το mail, θα απαντήσω εν καιρώ (της παρούσης ημέρας, εννοώ) γιατί με κυκλώνουν απειλητικά οι προθεσμίες στη δουλειά μου.
Στέλιο, δεν μπορείς να φανταστείς πόσα ταλέντα διαθέτει και πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ταυτοχρόνως μια διανοούμενη μοντέλα σαν τη φίλη Κερασιά!
Καλησπέρα
Άσχετο αλλα κοντα στο θεμα του τιτλου. Γνωρίζει καποιος που είναι ο Κασσιανος και τα τροπαρια του;
Αλήθεια τί απέγινε ό συμπαθέστατος Κασσιανός;
Ολοι οι καλοί καί καλές μπλόγκερ κλείνουν σιγά-σιγά,εμείς ποιούς θά διαβάζουμε;
καλημερα,
Ακυρη η ερωτηση. Αυτά παθαίνω για να μη διαβάζω προσεκτικα
Καλημέρα σε όλους.
Όταν επιχείρησα να μπω στο μπλογκ του Κασσιανού, από το σπίτι μου, στις γιορτές, με υποδέχτηκε ένα Not found και μια μεγάλη έκπληξη, που εκ των υστέρων έγινε μικρότερη καθώς αναλογίστηκα ότι μας είχε προετοιμάσει με τις yellow ribbons του. Δεν ξέρω γιατί το έκανε (ή τέλος πάντων μπορώ να φανταστώ εξ ιδίων πόσο μπορεί να σε καταπιέσει το "άθλημα" αν επιδοθείς με σοβαρότητα σε αυτό), αλλά πιστεύω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να σταμάτήσεις: ο χειρουργικός· προτού σε ξαναπαρασύρουν οι σειρήνες του. Το λέω και στον εαυτό μου, ότι όσο μακροχρονίζω εδώ και νιώθω να δένομαι με αυτόν τον περίεργο "άυλο" τρόπο με όλους εσάς μού γίνεται πιο δύσκολο να σταματήσω, αλλά το ίδιο δύσκολο είναι και που συνεχίζω. Δεν ξέρω...
Πάντως, αν ο Κασσιανός μάς διαβάζει ακόμη, θα μπορούσε να δει τα σχόλιά σας (μας) σαν κίτρινες κορδέλες και να έστελνε ένα "γεια", ξέροντας πόσο λείπει σε όλους.
ένα σχόλιο για την οικοδέσποινα κι ένα για τον Κάσσι, αν διαβάζει...
πολλά ευχαριστώ στη γλυκιά οικοδέσποινα
Ζητώ συγνώμη άν κάτι μού διαφεύγει γιά τόν Κασσιανό,απλά κι'εγώ στίς τελευταίες βόλτες μου από τό μπλόγκ τού είδα μόνον τό Not found.
Γιάννη, με το ένα, με το δύο, με το τρία... να τα και τα links! Μπράβο, μπράβο, πάντα τέτοια!
:))
Στέλιο, η συγγνώμη γιατί; Για τον Κασσιανό σού διαφεύγει ό,τι σε όλους μας: ο ίδιος.
Καλό σου απόγευμα.
Scrabble?Η δουλεια μας.
Αγαπητέ Καιρέ, καλωσήλθατε. Όχι, δεν θα με παρασύρετε να μοιραστούμε μια ηλεκτρονική παρτίδα scrabbe, γιατί ήδη κινδυνεύω να στερηθώ την εργασία μου εξαιτίας του ετέρου ευγενούς αθλήματος, του blogging.
:))
ΥΓ. Συγγνώμη και από εδώ για το "θυμώδες" του πρώτου μου σχολίου στο μπλογκ σου, ούτε σεμνότυφη είμαι ούτε συνηθίζω να "λογοκρίνω" αγνώστους (ούτε και γνωστούς), αλλά μέρες που είναι μου φάνηκε εξαιρετικά επιπόλαιο και στερημένο ευαισθησίας το σχόλιο στο οποίο "την έπεσα".
Καλα εκανες καλη μου.Και σε ευχαριστω πολυ.Καταλαβα οτι ειναι μικρουλης και απειρος.
Νόμιζα ότι αυτό έκανες τόσο καιρό εδώ, έπαιζες scrabble, απλά κάποιοι το λένε και blogging, αλλά χαρά μου το ρόδο πάντα ρόδο είναι όπως και να το λένε.
@Νερίνα
...μόνο που συνήθως πάει μαζί με τα αγκάθια!
Καλωσ(επαν)ήλθες, Νεράιδα μου, και από εδώ, θα στο ξαναπώ και στις πιο updated "φάσεις".
Δημοσίευση σχολίου