Glory, glory, hallelujah!

Νίκου Κεσσανλή, από τη σειρά Φαντασμαγορία της ταυτότητας


Σήμερα επιστράτευσα όλη μου την υπομονή και τα ομορφότερα χαμόγελά μου και ξεκίνησα για τη θρυλούμενη ως περιπετειώδη διαδικασία της έκδοσης νέας αστυνομικής ταυτότητας. Surprise, surprise! Κατέθεσα τα δικαιολογητικά μου σε ένα ολοκαίνουργιο, απαστράπτον αστυνομικό τμήμα σε χρόνο ελάχιστα περισσότερο από μηδέν. Μαζί τους ασχολήθηκε ένας ευγενικός και γρήγορος διοικητής που βρισκόταν μόνος του σε ένα επίσης απαστράπτον, ήσυχο και ευρύχωρο γραφείο με φτηνά αλλά υπερσύγχρονα εργονομικά έπιπλα και γλάστρες με μπέντζαμιν στις γωνίες.

Ομολογώ ότι καταχάρηκα για όλο αυτό το new look και τη new age ατμόσφαιρα, και βέβαια χαίρομαι πιο πολύ γιατί στο νέο δελτίο ταυτότητας που θα παραλάβω σε τρεις (sic) μέρες δεν θα υπάρχει πια αυτό το σκοταδιστικό «ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ: Χριστιανή Ορθόδοξος», αφού το σύγχρονο (ευρωπαϊκό)ελληνικό κράτος μας μου εγγυάται ότι, από τη στιγμή που ταυτίζομαι με τα στοιχεία που θα αναγράφει η ταυτότητά μου και πληρώνω τους φόρους μου, οι θρησκευτικές και κοσμοθεωρητικές μου πεποιθήσεις δεν ενδιαφέρουν κανέναν άλλο εκτός από εμένα και την ψυχούλα μου.

Είμαι βέβαιη ότι μου το εγγυάται, γιατί ο κύριος διοικητής θα εκδώσει τη νέα μου ταυτότητα υπό τη σκέπη ενός τεράστιου γλυκερού Χριστού μέσα σε μια επίσης τεράστια μπαρόκ κορνίζα πάνω από το κεφάλι του και μιας Παναγίας Ελευθερώτριας λίγο μικρότερων διαστάσεων και με πιο μίνιμαλ κορνίζα πάνω από τον δεξιό του ώμο.