Ο Μαρσέλ Προυστ κέρδισε στο πολλαπλάσιο, στην αθανασία, όλο τον χρόνο που θυσίασε για την αναζήτησή του. Εγώ που σπαταλάω άκαρδα τον όλο και ταχύτερα φθίνοντα δικό μου για ξένες λέξεις _οι μοναδικές δικές μου είναι τα έπεα πτερόεντα τούτου εδώ του μπλογκ_ τι ψυχή θα παραδώσω;
Σάββατο βράδυ. Από τη δουλειά μου. Με αγάπη.
8 σχόλια:
Tha paradoseis mia psixi pankosmiopiimenh (me th kalh enia).
Kyriakh proi. Apo th monaksia mu. Me agaph :)
Χρόνος περνάει, χρόνος διαιρείται.
Ο δρόμος τελικά μας έφερε
στον τόπο πριν απ’ τον παράδεισο.
Τη δική σου φαντάζομαι.
Όμορφη νύχτα.
just me, μην τους ακούς.
Μην παραδώσεις τίποτα πριν ακούσεις αυτό εδώ το τραγούδι.
:)
Καλημέρα σε όλους, θα τα πούμε και αργότερα στα μπλογκ σας.
@ mhheirotera
Μόνο σήμερα διάβασα το εύστοχο σχόλιό σου, αλλιώς θα σε είχα επισκεφτεί στην κυριακάτικη μοναξιά σου. Όλοι μόνοι είμαστε τελικά, αλλά, όπως λέει και η φίλη Αίσθησις, ίσως αξίζει να προσπαθούμε να είμαστε ολομόναχοι μαζί. Όσο γι' αυτό που ανακοίνωσες στον Κασσιανό, ότι μπορεί να σταματήσεις να μας χαρίζεις τα δώρα της διεισδυτικής, αυτοσαρκαστικής και τόσο ευαίσθητης σκέψης σου (και της πένας ή μάλλον του πληκτρολογίου σου), σου ζητώ να τα ξανασκεφτείς, αν γίνεται. Θα τα πούμε και στο μπλογκ σου, αλλά ένα σκέψου: σε χρειαζόμαστε [tora pou ematha kai ti... glossa sou, me pion tha ti milao; :) ]
@ioeu
Αγαπητέ Γιάννη, τα δικά σου τα λόγια δεν μπορώ να τα σχολιάζω, νιώθω πως δεν χωράει η καθημερινότητα σ' αυτά. Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη.
@Νερίνα
Θα τη θέλει, λες, κανείς; Kαλημέρες, όλες δικιές σου (σε κορνίζα, χα,χα!)
@ Κασσιανός
Εντάξει, αποτέλειωσέ με και συ. Καλά, δεν σέβεσαι τον πόνο μου, ξεχνάς ότι ζω το απόλυτο υπαρξιακό δράμα; Να πιστεύω τόσον καιρό ότι είμαι η μετενσάρκωση του Σέρλοκ Χολμς και να αποδιεκνύομαι ο επιθεωρητής Κλουζό! ;)
Σ' ευχριστώ. Αληθινά .
Agaphth mu just me: se efxaristo poly gia ta kala su logia :) ke to blog mu tha sinexisei th liturgia tu giati xerome tin epikinonia mazi sas. Oso den "parusiazo" ke "poihmata" mu simenei oti h apoxorhsh mu argei. Se efxaristo ksana gia th geneodoria su. Kai na fantasteis oti otan ksekinusa to blog epemena (sto atomo pu me eixe pisei na to epixiriso) oti den tha vrethei KANEIS na to diavazei. Eutixos eixa adiko dioti den eixa ypologisei stin evesthisia kapion anthropon pu tha evlepan piso ke pera apo ta opia proskomata (des greek-english). Na se kala!
Οι δικές σου λέξεις δεν αλλάζονται με τίποτα. Γιατί είναι ζεστές!
Άντε, πέρασε το Σάββατο, τώρα υποψιάζομαι ότι κάποιο αφεντικό θα 'ναι τριγύρω και θα αναπολείς τις μοναξιές...χεχε.
Μh xeirotera, afou apofigame ta... xeirotera, see you soon!
Λεπτέ... με ξάφνιασες. Σ' ευχαριστώ.
(Δυστυχώς, δεν μ' ενοχλεί το αφεντικό, αλλά με στριμώχνουν άγρια οι deadlines -αλήθεια, τις λένε έτσι γιατί μπορεί και να σε σκοτώσουν;)
Δημοσίευση σχολίου