Δεν συναντά κανείς κάθε μέρα πραγματικούς ποιητές, αν δεν κυκλοφορεί ανάμεσα στο σινάφι τους. Τον έναν τον γνώρισα εδώ ως ποιητή με τη γενικότερη έννοια, πριν αποκαλυφθεί ότι γράφει και μεταφράζει στίχους και ποιήματα. Ο άλλος, ο Γιάννης Ευθυμιάδης, μού κάνει την τιμή να με επισκέπτεται, αν και δεν ξέρω τι πραγματικά ποιητικό μπορεί να βρήκε στο μπλογκ μου. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο χαίρομαι που τα ποιήματα και οι στίχοι τους φτερουγίζουν άυλα στον αέρα της μπλογκογειτονιάς μου και απογειώνουν την καθημερινότητά μου, με την (όχι ίδια αλλά παραπλήσια) γοητεία που ασκούν οι στίχοι που φωλιάζουν στις σελίδες των βιβλίων της βιβλιοθήκης μου.
(Αλλά, πέρα από την κυριολεξία, έχω την αίσθηση ότι και οι υπόλοιποι εδώ της παρέας είναι όλοι ποιητές της καθημερινής ζωής, ο καθένας με τον τρόπο και με το ύφος του –και η ώσμωση δίνει ωραίο αποτέλεσμα).
Μη με ρωτήσετε γιατί τα έγραψα αυτά· για κανέναν προφανή λόγο, έτσι όπως μοιράζεσαι ένα μπουκάλι καλό κόκκινο κρασί και σου 'ρχεται η διάθεση να πιεις στην υγεία της παρέας _αυτό!
9 σχόλια:
Τον έναν τον γνώρισα εδώ ως ποιητή με τη γενικότερη έννοια..
Ίσως το πιο όμορφο κομπλιμέντο που έχω ακούσει, και μάλιστα από γυναίκα.
Θυμάμαι πάντα το πρώτο σου σχόλιο στο μπλογκ μου. Όταν ήμουν έτοιμος να το κλείσω.
Τώρα κρατάω και το υπέροχο κομπλιμέντο.
Επί της ουσίας, ο Γιάννης είναι όντως ποιητής - και μάλιστα σοβαρός και καλός. Εγώ είμαι καλός δέκτης της ποίησης. Καλός αναγνώστης. Καμιά φορά μεταφράζω στίχους, καμιά φορά γράφω. Στιχάκια όμως.
Απόψε όμως δεν θα γράψω τίποτα, ούτε θα μεταφράσω. Θα ανοίξω ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και θα πιώ ένα ποτήρι στην υγεία σου!
Ε τώρα εγώ τι να πω? Εσύ τα λες καλύτερα από μένα. Η ποίηση είναι παντού, ολόγυρά σου. Κι αν δεν τη γράφεις, τη νιώθεις, την αισθάνεσαι, τη ζεις.
Αν μπορώ να δεχτώ τον τίτλο του "ποιητή" (τι βάρος φριχτό, θεέ μου) τότε για "συνάφι" μου, όπως λες, θέλω αυτούς που ξέρουν να πίνουν ένα καλό κόκκινο κρασί. Το κέρασμα να το έχεις δεδομένο... Προς το παρόν κάτι σε περιμένει.
ΥΓ. Μακάρι όλα τα "άσκοπα" στη ζωή μας να είναι τόσο γλυκά...
Tha sxoliaso mono to "askoph", ke exontas ypopsh to poihma tou ioeu peri tis fysikhs epiloghs, na mu epitrepeis na po to eksis: ke h ekseliksh os biologikh litourgia einai askoph (filosofika) alla koita trigiro su ke des ta katorthomata ths: des ta dentra, ta fylla, ta zoa, tis xares tis zohs, des to megaleio ke des ke th ptosh ths... Des mas ke mas pu exume mpei se ena isto me logia, stixus ke efxes..."askopa" ola :)
Στην υγεια της παρέας.
Ανάβω τσιγάρο και ξαναδιαβάζω το post της just me.
Δεν σας ξέρω αλλά σας νιώθω και σας μετράω εναν εναν στα συν αυτού του χρόνου που τελειώνει.
Καλή σας μέρα!
:)
Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι σας έλειψα πολύ και το ρίξατε στο αλκοόλ για να ξεχάσετε την απουσία μου :PPPP
@Κερασιά
Αφού μας παράτησες, να μη σε νοιάζει τι κάναμε επειδή μας έλειψες! Η παρέα θα σε συγχωρήσει μόνο αν καταθέσεις κουφέτα, φωτογραφίες και καυτές λεπτομέρειες από το μυστήριο.
ΤΩΡΑ!!!
Στην υγεία της παρέας, λοιπόν, με όλα τα ωραία της.
Καλό σας βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου