Robert Beremy, Woman playing cello, 1928
|
KAI ψήφισα _όσο πιο ώριμα και υπεύθυνα μπόρεσα, νομίζω· KAI άποψη για το εκλογικό αποτέλεσμα έχω, όπως κι οι υπόλοιποι συν-μπλόγκερ, και άμα θέλετε πάμε για ποτάκι να τη συζητήσουμε· KAI δούλεψα πεντέξι ώρες διεκπεραιώνοντας ευσυνείδητα την _προς ώρας_ βαρετή και _μάλλον σίγουρα_ επισφαλή δουλίτσα μου· KAI τα δικαιώματά μου, στο μέτρο του δυνατού, υπεράσπισα.
Νομίζω λοιπόν ότι κέρδισα επαξίως το δικαίωμα να φαντάζομαι το υπόλοιπο της ημέρας μου, όπως θα ήθελα (θα μπορούσε; θα έπρεπε; θα του όφειλα;) να είναι _συμβολικά, πάντα, περιγράφοντάς το.
Καλό βράδυ.
18 σχόλια:
διεκδίκησες το όνειρο...
όνειρα γλυκά λοιπόν...στον ξύπνιο σου!
;)
Γιατί να χρειάζεσαι να κάνεις όλα αυτά για να διεκδικήσεις ένα υπόλοιπο μιας μέρας όπως θα ήθελες? Μήπως τελικά όλα είναι θέμα διάθεσης? (Το χρόνο τον βρίσκουμε τελικά).
Γιάννη,
δεν διεκδίκησα το όνειρο. Το ονειρεύτηκα...
:)
Adaeus,
δεν με "διάβασες" σωστά· το θέμα δεν είναι ο χρόνος, είναι ο Χρόνος...
:)
Ψήφισα προκατειλημμένα, σκοτίστηκα για το εκλογικό αποτέλεσμα, προσποιήθηκα ότι "δούλεψα" (και μάλιστα για λιγότερες ώρες) και τέλος καταπάτησα τα δικαιώματά των διπλανών μου αμελώντας παντελώς τις υποχρεώσεις μου... άρα?
Σε ποιο μπαρ θα πιούμε το ποτάκι?
meniek: Οπου γάμος και χαρά ... Μέσα και γω για το ποτάκι.
Ειδες,πώς διαολο τα δικαιωματα καταντανε υποχρεωσεις;
Meniek,
διάλεξε εσύ το μπαρ κι εγώ κερνάω όλους τους γύρους, γιατί με ρούμπωσες!
:)
Adaeus,
μην το πάρεις προσωπικά, σε παρακαλώ, αλλά μετά και το πρόσφατο ποστ της Μεniek (καταλαβαίνεις εσύ ποιο), νομίζω ότι το booze θα είναι μόνο για κοριτσοπαρέα. Έχουμε θέματα να λύσουμε...
:)))
Καιρέ μου,
είδα, είδα! Ωστόσο εγώ κρατώ τη σοφή κουβέντα του σοφού ανδρός "η ψυχή ανήκει στις επιθυμίες της".
;)
"το δικαίωμα να φαντάζομαι το υπόλοιπο της ημέρας μου, όπως θα ήθελα"
Σπουδαία κατάκτηση: ακόμη και αν το όνειρο τελικά δεν πραγματοποιηθεί, το δικαίωμα να ονειρευόμαστε μάς στηρίζει- και μάς πηγαίνει μπροστά, συχνά...
Πόσο σε νιώθω. Αναφορικά με το αποτέλεσμα των εκλογών και την δεδομένα επισφαλή δουλίτσα μοιράζομαι το αίσθημα θλίψης και ματαιότητας. Μια γυναίκα που παίζει τσέλο αποτελεί το απόλυτο φετίχ πολλών ανδρών, σε διαβεβαιώ. Έχω ένα επιπρόσθετο λόγο να πάθω κατάθλιψη...
20-9-2007/15.15
@ just you
«Νομίζω λοιπόν ότι κέρδισα επαξίως το δικαίωμα να φαντάζομαι το υπόλοιπο της ημέρας μου, όπως θα ήθελα (θα μπορούσε; θα έπρεπε; θα του όφειλα;) να είναι _συμβολικά, πάντα, περιγράφοντάς το.»
Δυό διαφωνιούλες:
Το δικαίωμα στην φαντασία τό 'χουμε από γεννησιμιού, δεν χρειάζεται να το κερδίσουμε. Κι είναι το μόνο που κανένας ποτέ δεν μπόρεσε (ούτε με πλύση εγκεφάλου...) να το στερήσει.
Με εκείνο το «περιγράφοντας» με μπέρδεψες γιατί περιγραφή-διήγηση δεν είδα στη συνέχεια. Μήπως το εννοείς ως "παρακάμπτοντας"; Καταπώς λέμε «περιγραφή του Νόμου»;;;
ΚΑΛΗ συνέχεια, ΚΑΚΕ μπελά μου.
Dodos,
πιο μπροστά πιο πίσω, μας πηγαίνει πάντως, το ταξίδι έχει σημασία…
:)
Thel,
καλώστη μου κι ας άργησες ;)
Πότε είναι αργά για μια γυναίκα να μάθει να παίζει τσέλο;
Kι αν απλώς (απλώς;) γράψει μια ιστορία για μια γυναίκα που παίζει τσέλο;
Κι αν απλώς (απλώς!) διαβάσει για κάποιον/α που παίζει τσέλο;
Μην πάθεις κατάθλιψη. Απόλαυσε την παράσταση. Η πραγματικότητα σε κόντρα ρόλο!
[και αφού έτσι ήρθε, το κομμάτι για πάρτη σου :)]
Καραμούζα,
ευπρόσδεκτή η κριτική αντιμετώπιση του ποστ, αλλά σε ό,τι με αφορά, μια χαρά τα είχα ήδη περιγράψει!
:)))
Καλωσήλθες!
η προταση για το ποτάκι και τη συζητησουλα για τις επισφαλείς δουλειές μας κλπ μου αρέσει.
Οσο για τα δικαιώματα μας,ναι τα ασκήσαμε στο βαθμό που νοιωθαμε ελευθεροι μεσα μας. Ως εκεί.
καλο βραδυ
ριτς
Ριτς,
ευπρόσδεκτη στην παρέα για το ποτάκι, αλλά νομίζω ότι δεν θα συζητήσουμε για δουλειές. Η φίλη Meniek έχει ορίσει μια μάλλον πιο ενδιαφέρουσα ατζέντα!
:)))
Kαλή σου μέρα
Εναν γνώρισα, που ξέφυγε από την καθημερινότητα σε κόντρα ρόλο, μέσα από τις "ιστορίες καθημερινής τρέλας" τον Henry Charles Bukowski :))
Tι σχεδιάζετε; Ποια ειναι η ατζέντα σας και για πότε το βλεπετε ;
ριτς
Ceasar,
ποτέ δεν είναι αργά για να γνωρίσεις κι άλλον έναν (που "ξέφυγε" γενικώς)!
:)))
Ριτς,
η ατζέντα της Meniek, την τελευταία φορά που τη συμβουλεύτηκα, ήταν αυτή
Έπίσης, της έχω αναθέσει να προτείνει το μπαρ και τον χρόνο (δεν είμαι καλή στα οργανωτικά). Εγώ προσφέρθηκα να κεράσω (όλους τους γύρους). Αν τη βοηθούσες να διεκπεραιώσει την ανατεθείσα υποχρέωση...
:)))
να βοηθησω στην οργάνωση ( εγω η υπερταχεια της οργάνωσης) , αλλά για να συζητήσουμε πώς πρέπει να μπαίνει ενας ανδρας στο σπίτι ; Mon dieux deja vu. Εκτός αν κατάλαβα λάθος και θα αναλύσουμε Ludwig Wittgenstein.
rits
Ριτς,
...μέσα και για Βίτγκενστάιν, αρκεί να συνοδεύεται η συζήτηση από κέικ με σταφίδες (μιας και μας το θύμησε ο Νίκος Ξυδάκης, σήμερα!)
:)))
Δημοσίευση σχολίου