Obsessed, bewildered by the shipwreck of the singular, we have chosen the meaning of being numerous (George Oppen)
Δευτέρα, Απριλίου 23, 2007
Coeurs
Αληθινός καλλιτέχνης είναι αυτός που, αφού έχει εκφράσει την οδύνη του έρωτα και του πολέμου με το εμβληματικό Χιροσίμα αγάπη μου, και έχει παίξει σχεδόν σαδιστικά με το μυαλό και τον αμφιβληστροειδή των σινεφίλ με το αλαζονικά σουρεαλιστικό Πέρυσι στο Μαρίενμπατ, έρχεται τώρα _στα ανθισμένα 84 του_να σου χαϊδέψει στοργικά το κεφάλι με το ανάλαφρο και παρεξηγήσιμα ευκολοΐδωτο Προσωπικοί φόβοι σε δημόσιους χώρους και να σου πει πως οι καθημερινές, συνηθισμένες, ανέμπνευστες και ενίοτε στερημένες ζωές απλών, «ανώνυμων» αστών σαν κι εσένα μπορεί να είναι αξιοθέατες και αξιέραστες μπροστά στον διακριτικό αλλά περίφροντι και σοφό φακό του, ακόμη κι αν ελάχιστες πιθανότητες έχουν να αλλάξουν ρότα, πολύ λιγότερο να έχουν τη μυθιστορηματική εξέλιξη που, κρυφά και γεμάτος ενοχή, επιτρέπεις στον εαυτό σου να ονειρεύεται πού και πού.
Ακόμη και ο τίτλος με τον οποίο αντικατέστησε τον ευθύβολο και παραστατικό, πλην απόμακρο και κάπως «ιατρικό» του θεατρικού έργου του Άλαν Έικμπερν, στο οποίο βασίστηκε, μαρτυρά αυτή την προσέγγιση: o Αλέν Ρενέ ονομάτισε την ταινία του Καρδιές, αναθέτοντας στο σιωπηλό, απαλό, πάλλευκο χιόνι που βάζει να πέφτει μερονυχτίς στο Παρίσι να τις ζεστάνει και να τις «παραμυθιάσει», δηλαδή να τις παρηγορήσει _κι αυτές των πρωταγωνιστών του και τις δικές μας.
Coeurs
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
28 σχόλια:
phges Manh....eides ...nomizw pws den eimaste emeis oi maniates -petres apo kei poy leei ki o kairos- poy ''xanomaste'' otan patame ekei...oxi oti oloi antexoyn...einai dyskolos topos bazei synexeia oria kai gia na deis kai gia na perpathseis kai gia na anapteyseis....Molis ta kataferw -o server me exei apokleisei-tha anebasw fwto apo ena ekplhktiko bombardismeno to 43 erhmo twra xwrio ligo eksw apo to Gytheio....
xaryvdis
Ax... just you :)
Kalo sou vradi!
Αχ, mon coeur...
Μπορώ να μην το δω μετά από μια τόσο υπέροχη αναφορά?
Τί ωραία παρουσίαση- μάς παρασύρεις...
Xaryvdis, καλώς τη μας! Ανακουφιστικό που είσαι καλά και φταίει ο σέρβερας για την απουσία σου (αν θελήσεις να κάνεις κάτι να τον εκδικηθείς, μαζί σου στα όπλα, τους μισώ τους σέρβερες, συνήθως είναι σαδιστικοί ΜΕγάλοι Αδελφοί!)
Περιμένω ανυπόμονα τις φωτογραφίες, αλλά μην ξεχνιόμαστε, και τους στίχους σου!
:)
Ah, Konstantine... Kalo sou apogefma!
:)))
Γιάννη: Ah, Mr Bach!
[άσχετο, αλλά είναι κι αυτό κινηματογραφική ατάκα _από μια "δευτεράντζα" πλην συμπαθητική ταινία του Ζιλ Ντασέν με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον _και "προσωπικό" μου αστείο (που εκφέρεται πρώτη φορά σε "δημόσιους χώρους")]
:)))
Αδαίε, να το δεις, για όλους εμάς τους "μερικές δεκαετίες-something" είναι!!!
;)
Dodos, αν δεν σ' αρέσει, όμως, μην πεις μετά ότι εγώ σε παρέσυρα!
:))
Καλημέρα!
Καλημερες! Δεν κρυβονται οι αδυναμιες ε just me;
Ωραία , θα τη δω !
Εγώ είμαι μικρούλης, μη με βλέπετε έτσι... παρά τις δεκαετίες. ;-)
δεν κρύβονται οι αδυναμίες ε
Οι προτιμήσεις ή οι αδυναμίες του χαρακτήρα, εννοείς, Σπείρα μου;
:)))
Κέλσιε, αν νομίζεις ότι θα σου αρέσει. Εγώ την προσωπική μου αίσθηση περιέγραψα, μη διανοηθείς ότι είμαι η... μπλογκοπερσόνα του Μπακογιαννόπουλου!
:))))
Αδαίε, είμαι η τελευταία που θα μπορούσα να υπαινιχθώ ότι δεν είσαι μικρούλης! Εξάλλου, τι χρείαν έχεις μαρτύρων;;;
;)
Coeurs. Η λέξη από μόνη της σε προτρέπει να το δεις. Πόσο μάλλον όταν το προτείνεις εσύ.
Οσο για την κόκκινη κλωστή. Επαναλαμβάνω την ερώτηση.
Είναι άραγε χαραγμένη στις παλάμες κάποιων ανθρώπων, εκεί ανάμεσα στην γραμμή της ζωής και της καρδιάς, μια αόρατη γραμμή που σαν ποτάμι την διασχίζει;
φιλιά
Θα τη δούμε λοιπόν
Oι προτιμήσεις εννοω, αλλά για σενα ισχυει και το δευτερο ;-)
Ωραία παρουσίαση ! Ευτυχώς η "αισθησιακή" ποιότητα βρίσκει τις ατραπούς της !
Στα υπόψιν λοιπόν :)
Χρείαν μαρτύρων έχω μόνο στα Δικαστήρια ;-) Τα κορμιά ενίοτε είναι μάρτυρες και ηλικίας και άσκησης και θέλησης. Εξ άλλου εκεί που εγώ ρίχνω τους βούτους μου, συνήθως δεν έχω ούτε μάρτυρες, ούτε θεατές.
Καλό σου βράδυ
:)
Ελληνίδα (για την ερώτηση), ναι, μάλλον· είναι το στίγμα! Φιλιά κι από μένα.
Κερασιά, κανόνισε παρέα τότε, τα παιδιά εδώ είπανε ότι θα τη δούνε _έτσι κι αλλιώς μόνο στην "Έλλη" παίζεται. Κι αν πάτε για booze μετά σινεφιλικής συζήτησης ύστερα, σφυράτε και σε μένα!
:))
Σπείρα, ok, ok! Το πιάσαμε το υπονοούμενο!
Συνηθίζω όμως να πίνω στην υγεία των προτιμήσεών μου και να πνίγω στο αλκοόλ τις αδυναμίες του χαρακτήρα μου, [οθεν περιμένουμε την πρόσκληση για να τσακίσουμε το κιάντι, το πιάσατε το υπονοούμενο;]
:))
Καίσαρα, thanx! Άσχετο (ό,τι θυμάμαι χαίρομαι): αυτό το Manslaughter (Dravet) πού μπορώ να το βρω; Όπου ρώτησα μου δίνουν ένα αμερικάνικο με τον ίδιο τίτλο και πρωταγωνιστή τον Τζο Μαντένια.
Αδαίε, αν είναι έτσι ποιος σε φωτογράφησε;
:DDD
Νερίνα, καλή σου μέρα!
Ποιά να λες ;p. Που και που κάνω μικρές εξαιρέσεις.
Hello :)
Kalo su apogeuma...
Μας είχε γοητέψει ( ...τότε...) με το "Χιροσίμα αγάπη μου", και το "Πέρυσι στο Μαρίενμπατ"
Θα δω, λοιπόν, και την τελευταία του δουλειά
Καλησπέρα
Πως μου αρέσει όταν γράφεις τέτοια κείμενα!
Καλό σου μεσημέρι
Kalo savvatokyriako!
Ο ελληνικός τίτλος ήταν "Ανθρωποκτονία" αλλά δεν γνωρίζω αν κυκλοφόρησε σε DVD.
Aξίζει πάντως να επιμείνεις !
Αγαπημένη μου φίλη, μετά τόσο καιρό παραμένεις εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα ξεχωριστή.
Σε φιλώ γλυκά, θα τα λέμε.
Να μαι και εγώ, λέω την καλημέρα μου και φεύγω χωρίς φασαρία, γιατί Δευτέρα σήμερα....
Δημοσίευση σχολίου