Ευχές!

("stolen" from here)

Bach Violin Concer...

...κι αφού δεν ταιριάζουν ευχές σε ένα "γκρινιάρικο" ποστ όπως το προηγούμενο, συνεχίζω εδώ για να τις δώσω. Όχι μέσα στο αγχωμένο, ψυχαναγκαστικά καταναλωτικό και περιηγητικό, και κοσμικά εκκλησιαστικό κλίμα των ημερών. Όχι για γενικότερους θρησκευτικούς λόγους, που, καλώς ή κακώς, δεν μας αγγίζουν όλους, με τον ίδιο τρόπο τουλάχιστον. Αλλά για χάρη αυτού του πολιτισμικά αταβιστικού _αλλά ίσως και γονιδιακά αναπαραγoμενου_ συναισθήματος της χαρμολύπης που πλανιέται λες στον αέρα αυτών των ημερών μαζί με τη ανθεκτική μυρωδιά των νεραντζανθών, σημαδεμένο από παιδικές αναμνήσεις Επιταφίων, από τις αναγνώσεις του Παπαδιαμάντη, από την καταπνιγμένη και από πολλούς μας ξεχασμένη σωματική σχέση με την αναγεννώμενη φύση και την αυτόματη σχεδόν διάθεση ανάτασης που ξυπνά μέσα μας. Τέλος πάντων, για ό,τι σημαίνει για τον καθένα η ενίοτε μηχανικά αναπαραγόμενη ευχή...

...Καλή Ανάσταση!