Shministim

http://www.december18th.org/

Pablo Picasso, Guernica, 1937



Η πόλη μας πολιορκήθηκε το μεσημέρι
η πόλη μας πολιορκούμενη ανακάλυψε
το πρόσωπό της είπε ψέματα
το χρώμα.
Δεν έχω σχέση εγώ, αιχμάλωτη, μ’ έναν ήλιο
που γυαλίζει τα παράσημα των κατακτητών,
τα παπούτσια των χορευτών.
Εγώ δεν έχω σχέση, δρόμοι, παρά μονάχα
με τους αριθμούς των νεκρών σας.
Καείτε το καταμεσήμερο!!!
Σα να ‘χεις βγει απ’ το βιβλίο των Θρήνων.
Τρύπες φωτός στο ακρογιαλένιο πρόσωπό σου
μου επιστρέφουν
το πρόσωπό μου και
με πλημμυρίζουν
με τον παλιό ενθουσιασμό για τους γονιούς μου.
Πίστευα μόνο σ’ ό,τι κάνει την καρδιά
ταβέρνα κι αγορά, μα βγαίνω τώρα
απ’ τα καρφιά αυτού μου του σταυρού και ψάχνω
μιαν άλλη πηγή για τις αστραπές
μια νέα μορφή για το πρόσωπο της αγαπημένης.
Είδα τους δρόμους να σκοτώνουνε τα ονόματά τους
και τη σειρά τους∙ κι εσύ είσαι
σου μπαλκονιού τον ίσκιο που μικραίνει
μάτια χωρίς πρόσωπο, μα η φωνή σου
διαπερνά τον μαραμένο πίνακα. Η πόλη μας
πολιορκήθηκε το μεσημέρι. Η πόλη μας
στην πολιορκία ανακάλυψε το πρόσωπό της.

Μαχμούντ Νταρουίς, "Υπεράσπιση της σουρεαλιστικής ζωγραφικής", από την έκδοση Παλαιστινιακή Ποίηση, 1987, της Γενικής Ένωσης Παλαιστινίων Φοιτητών Ελλάδας

Όσο υπάρχουν και στις δυο όχθες (τούτου του κόσμου) παιδιά και ποιητές να κεντρίζουν τη συνείδησή μας όταν αποκοιμιέται εξαντλημένη από τον παραλογισμό της βίας και του άκρατου εγωκεντρισμού μας, ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα. Ίσως, λεω...