Katsushika Hokusai, Waves and Birds, c. 1825πουλιά φευγάτα
ανάδρομα πετάνε
σε κρύους τόπους
Αν δεν φιλοδοξούσε να γίνει χαϊκού όταν μεγαλώσει, μπορεί και να έλεγε "λόγια φευγάτα"... Επίσης, θα το έσβηνα, αν δεν λυπόμουν την ονειρική ζωγραφιά του Χοκουσάι, γιατί αμέσως μετά μου απαγγείλανε αληθινή ποίηση _έναν υπέροχο ενδεκασύλλαβο (Νονά, ξέρεις κάτι;... ):
Μ΄ αρέσει η βροχή τα μεσημέρια
16 σχόλια:
μόνο...γαλαζοαίματοι...συνθέτουν τέτοιους στίχους...
;)
:)
Κι ευχαριστώ για τα περαστικά.
Επειδή σε καθαίρει, γι' αυτό σ'αρέσει.
«Στα εκατόν δέκα μου, ότι και να δημιουργώ, μια τελεία, μια γραμμή, θα ζωντανεύουν ορμητικά όπως ποτέ άλλοτε» είχε πει ο τρελός με τη ζωγραφική Hokusai.
Σχήματα ανάδρομα, λόγια φευγάτα, φτερωτά.
ioeu,
για να το λέτε εσείς...
;)
---------------------------------
Νάρκισσε,
:)
(όλα καλά πια, ελπίζω;)
---------------------------------
zVyk,
την ατάκα-ενδεκασύλλαβο την είπε ένα περίπου εξάχρονο κοριτσάκι και αυτό είναι που με καθαίρει!
:)
-----------------------------------
Πόλυ,
φαίνεται πως, σαν τη Σεχραζάτ, πάντα έχεις κάτι να προσθέσεις και στην πιο μικρή ιστορία βοηθώντας μας ν' αποσπάμε την προσοχή του θανάτου!
:)
----------------------------------
Μακάρι να μπορούσα να πω ότι είναι όλα τελείως καλά, αλλά δεν. Το χειρότερο βέβαια πέρασε, αλλά ακόμα τρέχουμε -και θα τρέχουμε, φοβάμαι, εκεί που μπλέξαμε...
Αυτό το "how public" είναι τόσο αριστοκρατικό...
Δεν ευθύνομαι εγώ για τους φλύαρους συνδέσμους που φυτρώνουν κατονομάζοντάς με - like frogs!
Πόλυ,
ελπίζω να μην αλληλοερμηνευτήκαμε (sic) λάθος!
:)))
Όχι βέβαια!
Ήθελα απλά να κάνω δύο σχόλια σε ένα: ένα για το ποίημα της Dickinson και με την ευκαιρία να διαχωρίσω τη θέση μου από αυτούς τους συνδέσμους προς το ιστολόγιό μου.
Που να φανταστώ ότι αυτό επιδεχόταν και άλλες ερμηνείες!
Καλό απόγευμα.
Πόλυ,
ok! Αν πάντως υπερέβαλα, δες το ως ατόπημα στιγμιαίο, αυθόρμητο το και ειλικρινές (και -φευ_ κακοδιατυπωμένο!)
:)
Καλό απόγευμα και σε σένα.
Θαυμάσιο το ... χαϊκού !!!
Αυτοί οι Ιάπωνες ζωγράφοι αποδίδουν τα πουλιά , ακόμα κι όταν δεν πετούν , μ' έναν τρόπο μοναδικό!
... πάντα η βροχή κάτι έχει να μας πει, ποτέ δεν μας αφήνει αδιάφορους
... το ίδιο και τα πουλιά
... το ίδιο και εσύ!!!
Καλό σ/κ :)
Υπάρχει ένα ποίημα - παρωδία που του John Eppel, αγγλόφωνου ποιητή της Ζιμπάμπουε, που λέει κάτι εξαίσιο
“It’s often safer to be in chains,”
says Franz Kafka, “than to be free.”
But safety is not the issue, see –
it’s the rains, the coming of the rains.
"Είναι συχνά ασφαλέστερο να είσαι με αλυσίδες(ενν.αλυσοδεμένος)" λέει ο Φραντς Κάφκα, "παρά να είσαι ελεύθερος". Αλλά η ασφάλεια δεν είναι το θέμα μας, βλέπεις - το θέμα μας είναι οι βροχές, ο ερχομός των βροχών".
Θαυμάσια και η μουσική επένδυση του μπλογκ. Πώς γίνεται;
Βαγγέλης Ιντζίδης
υγ ποιο ποίημα της Ντίκινσον;
Β.Ι.
Ναυτίλε,
:)
Περνάω κλεφτά από "τα μέρη σου", τον τελευταίο καιρό, για ν' αποφεύγω τους... πειρασμούς!
;)
---------------------------------
Adaeus,
με τέτοιο σχόλιο, λες να μην περάσω καλό ΣΚ;
:) :) :)
Επίσης!
---------------------------------
Βαγγέλη Ιντζίδη,
πράγματι εξαίσιο!(Βέβαια, και το αποδιδόμενο στον Κάφκα απόφθεγμα χτυπάει "κέντρο", κι ας μην είναι "το θέμα μας").
:)
Για το μουσικό γκατζετάκι,απλώς πατάς το μπάνερ που έχει ακριβώς αποκάτω, "create your own playlist, και σε βγάζει στον σχετικό ιστότοπο, οι οδηγίες είναι τυφλοσούρτης. Υπάρχουν, πάντως, πολύ πιο "προχωρημένες" λύσεις για ν' ανεβάζεις όποια μουσική θέλεις, μόνο που εγώ είμαι της... πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ως προς αυτά.
Το ποίημα της Ντίκινσον, που αναφέρει η Πόλυ, το είχα βάλει δίπλα, στους "λίγους στίχους την ημέρα", που αλλάζουν ανάλογα με τις σκέψεις και τα κέφια μου. Για την ιστορία, ήταν το "I'm Nobody..."
Καλώς βρεθήκαμε!
:)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
όπως θα δεις και στο metissage και στο substratum κάτι κατάφερα
να είσαι καλά
Βαγγέλης Ι.
Δημοσίευση σχολίου