Τετάρτη, Ιουνίου 04, 2008

Insomnia (ή, Της νύχτας τα καμώματα)


The Heart Asks Pleasure First

The heart asks pleasure first
And then, excuse from pain-
And then, those little anodynes
That deaden suffering;

And then, to go to sleep;
And then, if it should be
The will of its Inquisitor,
The liberty to die.

Emily Dickinson



Michael Nyman, "The heart asks pleasure first" (The Piano)


Η καρδιά την ηδονή πρώτα ζητά
Κι ύστερα, ν' απαλλαγεί απ’ την οδύνη-
Κι ύστερα, εκείνα τα μικρά αναλγητικά
Που απονεκρώνουν τον πόνο·

Κι ύστερα, ν' αποκοιμηθεί·
Κι ύστερα, αν αυτό είναι
Το θέλημα του Ιεροεξεταστή της,
Το δικαίωμα να πεθάνει


*the liberty: την ελευθερία; το δικαίωμα; την άδεια; το προνόμιο; Αχ, Έμιλυ!

29 σχόλια:

Emilly είπε...

είπαμε τόσα πολλά
μέσα σε λίγην ώρα

Mh Xeirotera είπε...

Kalhmera...

:)

ναυτίλος είπε...

Τι όμορφο ποίημα !!!

MenieK είπε...

Υψιστη ελευθερία το προνόμιο του θανάτου :)

just me είπε...

Αχ, Έμιλλυ!
:)
---------------------
Konstantine,
kalhspera...
:)
---------------------
Ναυτίλε,
τι σπουδαία ποιήτρια!!!
-----------------------
Meniek,
aν η ελευθερία γίνει προνόμιο, παύει να λειτουργεί ως ελευθερία, κάπως έτσι δεν το είπε η
Ρόζα Λούξεμπουργκ;
(άσχετο...)
:)

Ανώνυμος είπε...

η κόκκινη Ρόζα χάθηκε κι αυτή
κανείς δεν ξέρει που
το κορμί της παραχώσαν
έλεγε την αλήθεια στους φτωχούς
γιαυτό κι οι πλούσιοι τη σκοτώσαν...

helorus είπε...

όμορφο πολύ

καλή σου μέρα :)

adaeus είπε...

...Ψηφίζω την ελευθερία! Τι υπέροχο πιάνο, το έχω και εγώ στο μπλογκ μου!

just me είπε...

Σκυλάκι,
από πού την ξέρεις εσύ τη Ρόζα, μικρό μου;
:)
-------------------------------
Helorus,
καλημέρα και σε σένα!
:)
--------------------------------
Adaeus,
κι εγώ "ελευθερία" ήθελα να μεταφρασω. Αλλά οι Ιεροεξεταστές δεν αναγνωρίζουν ποτέ ελευθερία ούτε στα σώματα ούτε στις καρδιές· δίνουν (αν) άδεια ή το πολύ πολύ "παραχωρούν" το δικαίωμα.

(ο Νάιμαν και ο Γκλας μεγάλες _και όχι μίνιμαλ_ αγάπες!)
:)
Kαλημέρα σου
----------------------------------
-----------------------------------

ioeu είπε...

ax, just...

MenieK είπε...

κάτι τέτοια λέγαν και τα έκαναν... άντε να μην πώ πώς τα έκαναν :(
Αν και.... τώρα που το σκέπτομαι (κι επειδή έχω μια παιγνιώδη διάθεση) θα μπορούσα (εντελώς αυθαίρετα και φυσικά μακριά από τη σκέψη της Λούξεμπουργκ αφού ο συλλογιστικός ακροβατισμός γίνεται σε άλλη γλώσσα) να ερμηνεύσω θετικά στη φράση της:
Αν η ελευθερία γίνει προ-νόμιο (δηλαδή προταχθεί του νόμου) τότε παύει να είναι/λειτουργεί ως ζητούμενο (ελευθερία=αυτή που έρχεται) είναι ήδη εδώ, άρα φυσική/βιολογική κατάσταση του ατόμου, άρα α-κατ-ονόμαστη (δεν ονομάζεται/νοηματοδοτείται ποικιλότροπα η βιολογική λειτουργία όπως η αναπνοή...) και α-λειτουργική εκτός του ατόμου...
χαίρεσθαι (διότι εγώ ότι θυμάμαι χαίρομαι) :-)

dodo είπε...

Πολύ όμορφα.

Μ' αρέσει η ελληνική απόδοση, "δικαίωμα" ή "άδεια" μού ταιριάζει πιό καλά...

kerasia είπε...

Η καρδιά στην αρχή ψάχνει τη χαρά
Και μετά τον τρόπο να ξεφεύγει από τον πόνο
Κι ύστερα καταφεύγει
Σε εκείνα που την κάνουν να αποφεύγει
Κι αργότερα σε εκείνα που την κάνουν να μην νοιώθει
Μετά από όλα αυτά, κλείνει τα μάτια
Κι αν είναι το γραφτό της
Ζητά από εκείνον που την ανακρίνει
Την άδεια να πάψει να μιλά.

Jason είπε...

Ήξερα το κομμάτι του Nyman, χωρίς να έχω προσέξει ποτέ πως ήταν πρώτα ποίημα της Emily Dickinson. :)

genna είπε...

Καλό καλοκαίρι μπελά μου....

και οι στίχοι ελευθερία ζητούν....

φιλάκι!!!!!!!!

just me είπε...

Meniek,
γράψε ένα ποστ, να μιλήσουμε για τη Ρόζα. :)
Αναρωτιέμαι πόσο, μέσα στην απροσμέτρητη διαφορά τους, μπορεί να έμοιαζε με την Έμιλυ. Αναρωτιέμαι...
------------------------------
Dodos,
("δικαίωμα" ή "άδεια" μού ταιριάζει πιό καλά)
...και μένα, λογικά. Ελευθερία δεν έπρεπε να είναι, όμως;
:)
---------------------------------
Kerasia,
ουάουυυυυυυυ!!!!
(Θα τα σκίσω για πάρτη σου τα "πτυχία" μου _όταν τα πάρω!)
:))))
(ουάου, άλλη μια φορά)
------------------------------
Jason,
όταν είχα δει τα Μαθήματα Πιάνου, είχα διαβάσει σε συνεντεύξεις της σκηνοθέτριας για το πόσο ειχε επηρεαστεί από την Έμιλυ Ντίκινσον και νομίζω και από την Έμιλυ Μπροντέ [λες να την επηρέασε το όνομα, που είναι εξαιρετικά γοητευτικό; :)]. Έτσι, όταν πρωτοδιάβασα το ποίημα (αργότερα, πολύ) το συσχέτισα αμέσως με το ομώνυμο κομμάτι του σάουντρακ. Από τότε, με συνοδεύουν και τα δύο, ποίημα και μουσική, πού και πού θυμάμαι πόσο μου είχε αρέσει και η ταινία.
---------------------------------
Genna,
αντιγυρίζω ευχή και φιλί.
:)

Aris Grandman είπε...

H Ρόζα Λούξεμπουργκ έχει κάποια, όχι και τόσο αόριστη, εκλεκτική συγγένεια με την Έμιλυ Ντίκινσον – που συνοψίζεται στα παρακάτω: Είναι και οι δύο πολεμιστές, για τη ζωή. Είναι και οι δύο σκοτεινές. Αγωνίστηκαν με διαφορετικά μέσα και οι δύο (εδώ δανείζομαι στίχο της Ντίκινσον): «Για την αλήθεια και την ομορφιά»! Δεν συμφωνείς;

just me είπε...

Αγαπητέ Grandman,
συμφωνώ απολύτως!

(Να ρωτήσω κάτι, με παιγνιώδη διάθεση; Γιατί "πολεμιστές" και όχι "πολεμίστριες" _κι ας είμαι ανόητα και αμετανόητα πασιφίστρια, ώστε να μη μ' αρέσει η λέξη ούτε στο αρσενικό ούτε στο θηλυκό της).
:)


Eύχομαι να είναι όλα καλά, σε σχέση με κάτι που διάβασα νωρίς το απόγευμα· σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή να με επισκεφτείς _και το εννοώ.

dodo είπε...

Η άδεια μάς δίνεται από άλλους, το δικαίωμα το διεκδικούμε από τους άλλους, την ελευθερία την κατακτούμε- πρώτα, μέσα μας;...

just me είπε...

Γιάννη,
αχ, δυο φορές! Τώρα μόλις αντιλήφθηκα πως σε αγνόησα κατά λάθος μεν, πανηγυρικά δε.
[γράψε λ(ινα)]
;))

ritsmas είπε...

Κι εγω θέλω να μιλήσω για τη Ρόζα, παρ ότι ασχετη πολυ.Αλλά το θέμα πάντα ήταν για μένα πρόκληση.
φιλια και να τα λεμε πότε πότε.
ριτς

just me είπε...

Ρίτσα,
έχεις κάθε δίκιο (για το να τα λέμε). Αν και διαβάζω επιμελώς τα φίλια μπλογκ, μερικές φορές ξεχνιέμαι ως προς τα σχόλια, καθότι σε μερικά μπλογκ και σε μερικά κείμενα δεν θέλω να σχολιάζω με την πρώτη, ό,τι μου 'ρθει στο κεφάλι. Το αφήνω για αργότερα και η συνέχεια είναι απλώς... αλτσχάιμερ!
:)))
φιλιά και υπόσχομαι εφεξής να τα λέμε συχνότερα
(γράψε για τη Ρόζα!)

Ανώνυμος είπε...

Απόλαυση ζητάει-πρώτα-η Καρδιά-
Μετά-εξαίρεση απ τόν Πόνο-
Μετά-τα τοσαδά Αναλγητικά
Εκείνα που ναρκώνουν την οδύνη-

Μετά-να πάει να κοιμηθεί-
Μετά-άν του Μεγάλου της Κριτή
Το θέλημα είν' αυτό
Ζητάει το προνόμιο να πεθάνει-

[44 ΠΟΙΗΜΑΤΑ & ΓΡΑΜΜΑΤΑ μετάφραση:Ερρίκος Σοφράς-ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ]

Έδωσα για μιά πλουσιώτερη είσπραξη άν.

Τώρα Εσύ! Ώ Εσύ !Η που με πλούσιο ένστικτο συμπλέκεις ΤΕΧΝΕΣ
ύψιστο τόνο χαρίζεις

Υ.Γ. Ελευθερία και Ρόζα,Ελευθερία και Ρόζα- (Γλώσσα;)σε Υψηλόν τόνον ώ Μούσα!

Ανώνυμος είπε...

@just me
Μην ξεχνάς πως εγώ υπήρξα για κάποιο διάστημα σκυλάκι της Έμιλυ - έτσι;)

@grandman
γούφ. γούφ-γούφ! = "Με πιάνεις"

@meniek
γρρρ.... μμμ! ενδιαφέρον!

just me είπε...

Έκτωρ,
!!!
(ωστόσο το μπλογκ σου με "πετάει" έξω, όταν θέλω να σχολιάσω _εντάξει, δεν το παίρνω προσωπικά, αλλά αυτό συμβαίνει)
:)))
-----------------------------------
Σκυλάκι,
αυτό που θυμάμαι είναι ότι υπήρξες για κάποιο διάστημα σκυλάκι της ΈμιΛΛυ.
Επίσης, δεν θυμάμαι να σου έχω αναθέσει χρέη γραμματέως, για ν' απαντάς αντ' εμού.
(Γουφ!)
:)

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι.
Δεν είχα πρόθεση να απαντήσω, αλλά μόνο να "μιλήσω". Πες πως δεν είπα τίποτα (τι να κάνω τώρα).

και της έμιΛυ υπήρξα, υπήρξα...

just me είπε...

Σκυλάκι,
έχεις τον τρόπο σου να με καταφέρνεις να νιώθω τύψεις. Εντάξει, δεν ήθελα να σε μαλώσω, αλλά πάλι... δεν είναι και πολύ σωστό να κάνεις τον οικοδεσπότη στα μπλογκ των άλλων, είναι;
:)
Αλλά είσαι μικρό και άμαθο εσύ (τώρα, πότε πρόλαβες στη σύντομη ζωούλα σου να υπηρετήσεις τόσους κυρίους και κυρίες... Κύριος οίδε!)
Γουφ!= "χαμόγελο"

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

1/ Το δικαίωμα να πεθάνει
2/ Την άδεια να πάψει να μιλά
και
3/ Την απελευθέρωσή της (ίσως;;;)
Καλό σας βράδυ πια (σε εσένα και στη Κερασιά)

just me είπε...

Νεράιδα, ναι σε όλα.
Να μου είσαι καλά, εντάξει;