«Θ’ αρχίσω με μιαν ήχηση που να φτάνει απ’ το πιο σκληρό μέταλλο έως την πιο λεπτή χορδή, χωρίς ούτε οι απολαύσεις ν’ αποκλείονται ούτε οι ενοχές να επιβάλλονται, αλλά η φύσις να παραμένει φύσις.
Υπάρχει ένας τρόπος να μπαινοβγαίνουμε στα καθημερινά γεγονότα, έτσι που το ρούχο μας να μην πιάνεται απ’ τα κλαδιά που απλώνει γύρω μας το συμφέρον· αυτό το επίμονο βήμα σημειωτόν πάνω στο θυμικό μας· η αφαίρεση ενός μικρότατου ευτυχισμού που ο άνθρωπος φυλάγει στα πιο ασφαλή θησαυροφυλάκια της ιδιωτικής του ζωής.
Και όμως. Διαφορετικός θα ήταν ο Μάιος αν, αντί να πληρώναμε και τέλη για την εισπνοή του οξυγόνου του, λαλούσαμε πέτρα και λαλούσαμε νερό, με την ελπίδα ν’ αναφανεί μια μέρα ένα καινούριο άλσος, κατάλληλο να δεχτεί την ταφή μας.
Έαρ χρειάζεται και ζωή πλήρης καθαρότητας, για ένα δώρο που κανείς άλλος δεν μπορεί να σ’ το προσφέρει».
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, Ο κήπος με τις αυταπάτες
Υπάρχει ένας τρόπος να μπαινοβγαίνουμε στα καθημερινά γεγονότα, έτσι που το ρούχο μας να μην πιάνεται απ’ τα κλαδιά που απλώνει γύρω μας το συμφέρον· αυτό το επίμονο βήμα σημειωτόν πάνω στο θυμικό μας· η αφαίρεση ενός μικρότατου ευτυχισμού που ο άνθρωπος φυλάγει στα πιο ασφαλή θησαυροφυλάκια της ιδιωτικής του ζωής.
Και όμως. Διαφορετικός θα ήταν ο Μάιος αν, αντί να πληρώναμε και τέλη για την εισπνοή του οξυγόνου του, λαλούσαμε πέτρα και λαλούσαμε νερό, με την ελπίδα ν’ αναφανεί μια μέρα ένα καινούριο άλσος, κατάλληλο να δεχτεί την ταφή μας.
Έαρ χρειάζεται και ζωή πλήρης καθαρότητας, για ένα δώρο που κανείς άλλος δεν μπορεί να σ’ το προσφέρει».
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ, Ο κήπος με τις αυταπάτες
Πάουλ Κλέε, Μαγικός Κήπος
«Τill human voices wake us, and we drown»
T.S.ELIOT, The Love Song of J. Alfred Prufrock
16 σχόλια:
το μέσα έξω μιας αυταπάτης
μπορεί να μοιάζει με ωραιότητα
μένει μόνο να το τολμήσεις
ξυπνώντας μέσα στο όνειρο
Ο κηπουρός ξέρει καλά να τις φροντίσει...
Ωραίος ο T.S., αλλά οι λέξεις του Ελύτη έχουν μια τέτοια δύναμη που είναι σα να μιλάει ο άνθρωπος μπροστά σου με μια διεισδυτική αφοπλοστική καθαρότητα.
Μου άρεσε πολύ το πάνω απόσπασμα.
Kalhmera!
(einai apo tis poly liges fores pu esthanthika oti an den evaza to thavmastiko, tha empene apo mono tu...)
:)
bonjourβ ελληνιστί μποντζούρ!
Γιάννη,
μέσα-έξω, μέσα-έξω στην αυταπάτη, πόσο να αντέξει μια φτωχή πληβεία και να μη λαλήσει (το "λαλήσει" σκέτο, δυστυχώς, όχι "πέτρα" και "νερό", που λέει ο Ποιητής!)
:)))
-----------------------------------
Dodos,
αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: ότι τις φροντίζει σαν να ήτανε λουλούδια, αντί να τις ξεριζώνει αφού είναι ζιζάνια...
:)))
-----------------------------------
Jason,
χαίρομαι!
:)
----------------------------------
Κωνσταντίνε,
κάτι τέτοια έλεγε και το ιερατείο της Πυθίας: "εμείς μετά το ου το βάλαμε το κόμμα, αλλά σηκώθηκε μόνο του και πήγε και μπήκε μετά το αφίξεις"!
(να τα φοβάσαι τα σημεία στίξης που αυτονομούνται, δεν προοιωνίζονται τίποτα καλό, ποτέ!)
:))))
----------------------------------
Meniek,
τουζούρ!
:)))
----------------------------------
Ψευδαίσθηση, η έκτη αίσθηση.Με αυτήν μπαίνω στού ΠΑΟΥΛ ΚΛΕΕ τα τοπία
όπου χρώματα που ακόμη δεν έχουν στεγνώσει
για να μπορεί να τρυπώσει η ψυχή.
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΚΡΙΒΗ
Ector,
ναι, επειδή την έχω μια εμμονή με την ακρίβεια στη μια από τις έννοιές της τουλάχιστον, καθώς και άλλη μια εμμονή με τις έννοιες γενικώς, με ταλαιπωρεί η κατανόηση της διαφοράς ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και στην αυταπάτη.
Ψευδαίσθηση είναι άραγε αυτό που μας προκαλεί το έξω, οι άλλοι, και αυταπάτη αυτό που μας προκαλεί το μέσα, ο εαυτός μας;
Και άντε και ορίζουμε τη διαφορά, πώς μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα αν είναι ψευδαίσθηση ή αυταπάτη αυτό που τον ξεριζώνει από το έδαφος της πραγματικότητάς του και τον εκτοξεύει (ενίοτε ανεπιστρεπτί) μεσα στον νωπό πίνακα του Κλέε ή στους παλλόμενους στίχους ενός ποιήματος, στα ανερμήνευτα έργα και λόγια των άλλων;
Μα τι λέω, μεσημεριάτικα...
:)
Να είσαι καλά.
«Το χρώμα με αιχμαλώτισε. Δεν χρειάζεται να το αιχμαλωτίσω εγώ» έγραψε στο ημερολόγιό του o Πάουλ Κλέε.
Κι ο Ελύτης στο δικό του:
"Κι εγώ, σαν να 'μαι αληθινός, θα γράφω ακόμη..."
Kι εμείς ακολουθούμε τους δρόμους που άνοιξαν στις αισθήσεις μας !
Eγώ πάλι βρίσκομαι στην αναζήτηση του Μάη
Καλό σου βράδυ (πια)
μήπως...να ποτίσετε και να βγείτε για λίγο...?
;)
Και ναρκωμένη και ονειρευάμενη και μάντισσα και φοροφυγάς... Τς...Τς... Τς...
Πολλά μαζεμένα.
Νεράιδα μου,
εσύ ψάχνεις τον Μάη ή ο Μάης ψάχνει εσένα;
Φιλιά!
-----------------------------------
ioeu,
σε μένα απευθύνεται η παραίνεσή σας ή στην Ωραία (επίρρημα) Κοιμωμένη;
:)))
-----------------------------------
Ν.Α. Λάμπη,
... και φοροφυγάς
Όλα τα λεφτά!
:)
Προς δικηγορομπλογκίστριες/-ες και λοιπούς κοινούς θνητούς:
ΤΩΡΑ δοκιμάζεται η δικονομική σας δεινότητα!!!
ΣΚΗΝΙΚΟ:
Η αίθουσα του Εφετείου Μονάχου
ΧΡΟΝΟΣ:
Τρέχων.
ΥΠΟΘΕΣΗ:
Δικάζονται υψηλόβαθμα στελέχη της Ζήμενς για τον μηχανισμό ΠΑΓΙΩΝ δωροδοκιών της εταιρείας.
ΠΡΟΣΩΠΑ:
Οι ως άνω ως κατηγορούμενοι, Πρόεδρος, 4 ακόμα δικαστές, Εισαγγελέας, Γραμματέας. Ακροατήριο.
ΣΚΗΝΗ:
Εξέταση του κατηγορούμενου Σίκατζεκ για δωροδοκίες στην Ελλάδα.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ:
.................................. {Βρείτε την! Για κουίζ πρόκειται ! }
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΙΚΑΤΖΕΚ:
"Beides, Herr Staatsanwalt, beides!"
Για τους μή γερμανομαθείς:
"Και τα δύο, κ. Εισαγγελέα, και τα δύο!"
Αγαπητή Just you εξαιρετική η τοποθέτησή σου για τα αυτόγραφα (άλλωστε πρόσεξα τη συμφωνία σου με τη δική μου θέση γι' αυτά και μέσα από αυτό το σχόλιό σου σε επισκέπτομαι και εκπλήσσομαι ευχάριστα) αλλά εξαιρετικά ακριβές και το σχόλιο για το ξερίζωμα των λέξεων. Απλά: εξαιρετικό.
Αγαπητέ Grandman,
σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για την υποδοχή του σχολίου μου, που ήταν, ειλικρινά, εντελώς αυθόρμητο ως πράξη (καθότι, σε διαβάζω καιρό σιωπηλά, αλλά δεν ξέρω αν θα έβρισκα τη σωστή αφορμή για να σχολιάσω).
Σου απαντώ και στο επόμενο σχολιό σου.
Καλώς βρεθήκαμε!
Δημοσίευση σχολίου