Κυριακή, Μαρτίου 02, 2008

Κάτι για να λέμε

Δωμάτιο αγοριού

Ένας φίλος είδε τα δωμάτια
Του Κητς και του Σέλεϋ
Στη λίμνη, και είδε ότι «δεν ήταν παρά
Δωμάτια αγοριών» και συγκινήθηκε
Απ’ αυτό. Και στ’ αλήθεια το δωμάτιο ενός ποιητή
Είναι το δωμάτιο ενός αγοριού
Και φαντάζομαι ότι οι γυναίκες το ξέρουν.

Ίσως ο αν-όμορφος τραπεζίτης
Είναι συναρπαστικός για μια γυναίκα, ένας άντρας
Κι όχι ένα αγόρι που προσπαθεί
Ν’ ανασάνει πάνω στο σώμα ενός κοριτσιού.


Τζορτζ Όπεν




Boy’s Room

A friend saw the rooms
Of Keats and Shelley
At the lake, and saw «they were just
Boys’ rooms» and was moved
By that. And indeed a poet’s room
Is a boy’s room
And I suppose that women know it.

Perhaps the unbeautiful banker
Is exciting to a woman, a man
Not a boy gasping
For breath over a girl’s body.

George Oppen


Τυχαία (πάντα έτσι λέω, αλλά πάντα τυχαία είναι, ορκίζομαι!) έπεσα πάνω στο ποίημα του αγαπημένου μου (έχω ξαναγράψει) George Oppen, τον οποίο έχω γνωρίσει κυρίως από το εμβληματικό έργο του, το Of Being Νumerous. Και σήμερα είδα αυτό κι έμεινα άφωνη. Για τη συγκίνηση που καταφέρνει να μεταδώσει, παρά το ότι τηρεί (τυπικά γι’ αυτόν) την απόσταση από τους ίδιους του τούς στίχους και από τον αναγνώστη (ακόμη και όταν χρησιμοποιεί τη φορτισμένη λέξη «συγκινήθηκε»)· για την πονηριά «a friend saw»…«and saw» _ένας φίλος; μια φίλη; για το καταπληκτικό «εφέ» με το «gasping for breath», που αρχικά το απέδωσα «λαχανιάζοντας» σαν απλή εικονο-ακουστική απόδοση της ερωτικής πράξης, μέχρι που έριξα μια ματιά στις βιογραφίες των δυο αναφερόμενων ποιητών, οι οποίοι πέθαναν και οι δυο νεότατοι _σχεδόν «αγόρια»_ ο μεν Κητς από φυματίωση, σε μια κρίση άσθματος, ο δε Σέλεϋ από πνιγμό στη θάλασσα· και για τη διπλή αμφισημία των δύο τελευταίων στίχων, που θα μπορούσαν να μιλάνε, επίσης, για τη συνεύρεση του, εσαεί νέου στο πνεύμα, ποιητή με την εσαεί ερωμένη του, την ποίηση _συνεύρεση που διαθέτει (εσαεί), υποθέτω (οι γυναίκες το ξέρουν), τα στοιχεία της πρωτόγνωρης ερωτικής πράξης : δέος, υπέρτατη ηδονή και στιγμιαίο θάνατο.

(Συγχωρήστε με γι’ αυτή την υπερανάλυση. Θα έπρεπε να διαπομπεύουν όποιον, επώνυμο ή άγνωστο, επαγγελματία ή ερασιτέχνη, αποτολμά περιττές κουβέντες και υποθέσεις πάνω στον ποιητικό λόγο _ ο οποίος οφείλει να εξασφαλίζει μόνος την επικοινωνία του με τον (αληθινό) αναγνώστη του, και αυτό να είναι και το εύσημό του. Αλλά παρασύρθηκα…)

Υ.Γ. Κι ελπίζω να με συγχωρήσει ο (σαφώς γενναιόψυχος) φίλος Adaeus, που για δεύτερη φορά στη διάρκεια της γνωριμίας μας του επιστρέφω πρόσκληση για παιχνίδι (αυτό με τα δύο τραγούδια που θα λέγαμε αντί "σ' αγαπώ" κλπ.), αλλά δυο απανωτά μπλογκοπαίχνιδα μου 'ρχονταν λίγο βαριά _άσε που δεν γίνεται να «πειράζω» συνεχώς τους κανόνες!

9 σχόλια:

ioeu είπε...

qui pro quo...
;)

adaeus είπε...

... Mετά από τέτοιο ποστ, μπορώ να παραπονεθώ ή να σου χαλάσω χατήρι???... Μ'αυτά που έγραψες μας βοήθησες να νιώσουμε, μας ομόρφυνες τη ζωή ... Να έχεις μια υπέροχη βδομάδα... Είπαμε οι κανόνες (και οι προσκλήσεις) είναι για τους χαλάμε...

Mh Xeirotera είπε...

Epi ths usias den tha po kati (good for you)... exei vulosei ke h mith mu ke anagkazome kathe pente anapnoes na vgazo ke enan anastenagmo san th varipenthusa xira (h plereza mu lipei) :( Tha perioristo sthn efxh na "parasireste" sixnotera.

O ipesximenos panigirismos isxyei fysika (an ke prepei na po oti an htan allo to apotelesma tha ginotan exthes, hmera ths afikseos mu).

Eime ypoxreomenos na paradextho enopion sas, evgenestath despina, oti diatiro katalipa apo thn deksia tu kyriu, nai, to anakalipsa autes tis meres. Ap' oti fenete den exo apovalei ola ta "soson kyrie" ths pedikhs mu ilikias, mono ta misa, isos.

Shame, shame... shame on me :)

Kalh evdomada!

genna είπε...

και το ποίημα και η μουσική, όμορφα...
το σώμα μου αναγνωρίζει τούτη τη μουσική

καλησπέρα, φιλί!

MenieK είπε...

μας έκοψες την ανάσα!!!

Ανώνυμος είπε...

Shelley(1792-1822)"Οι ποιητές ,οι μη αναγνωρισμένοι νομοθέτες του κόσμου"(Άμυνα της ποίησης) ,Keats(1795-1821)"Εσύ δε γεννήθηκες για θάνατο αθάνατο πουλί"-"Ενας που έγραψε τ όνομά του πάνω στο νερό":(το τελευταίο στον τάφο του στη Ρώμη-Νεκροταφείο των Ξένων).

************
Ποίημα ενεργειακό δυναμό,περίκλειστο και εκρήγνυται λαχανιάζοντας σαν παιδί σε ζωντανό βωμό

Caesar είπε...

Να παρασύρεσαι, γιατί μας παίρνεις μαζί σου σε υπέροχα μονοπάτια! Να παρασύρεσαι, όποτε το νιώθεις & με τον τρόπο που το αισθάνεσαι:)

Για τον Fhilip Glass θέλω να πω ότι τα μουσικά κομμάτια που περιλαμβάνονται στο σάουντρακ "The hours" είναι όλα αριστουργηματικά!

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Άκουσα κανόνες και ήρθα :)))
Γεια, εδώ είμαι

just me είπε...

...Kι εγώ εδώ είμαι· τόσο "εδώ" που μοιάζει σαν "αλλού"!
:)))