Δευτέρα, Μαρτίου 31, 2008

April fool

Βρέχει τη νύχτα

Κι έτσι έρχεται στον νου μου εκείνος ο μύθος
του βουνίσιου που δεν είχε δει ποτέ του θάλασσα
και που μια μέρα άνοιξε την πόρτα του
και δεν αντίκρυσε τίποτε άλλο παρά ωκεανό–

ο δρόμος για το χωριό και το χωριό χαμένα,
ούτε καν ένα μονοπάτι ή ένα λιβάδι
μόνο η θάλασσα να γλείφει το λιθόστρωτο
καλώντας τον σαν πολλά χέρια που γνέφουν.

Υπάρχει βέβαια, σ’ αυτή την ιστορία, ένα ψεγάδι,
ένα ψεγάδι όχι ανυπόστατων διαστάσεων.
Αλλά μερικές φορές ξυπνώ σ’ ένα υπνοδωμάτιο
μετά που έχεις φύγει, από άρωμα αλμύρας,

με σταγόνες θαλασσινού νερού στα σανίδια· ακούγοντας τον παφλασμό
των έξω-πραγμάτων να μπαίνει μέσα –που σίγουρα θα έπαυε
αν ποτέ αποτολμούσα ν’ ανοίξω την πόρτα
και να βαδίσω πάνω σε ό,τι ίσως είναι νερό.

Matthew Hollis, Ground Water, Bloodaxe Books, 2004.


(Philip Glass, Truman sleeps, from The Truman Show)

Γιατί άλλη μια μετάφραση; Γιατί πάει καιρός που δεν έχω να λέω δικά μου πράγματα (τουλάχιστον όχι αυτά και όχι έτσι που θα 'θελα να τα πω), κι αυτό φαίνεται. Μα και γιατί, άλλη μια φορά μ΄έναν περίεργο τρόπο, με τον τρόπο των ξορκισμένων συμπτώσεων, είναι πολύ κοντά σ' ένα όνειρο που βλέπω πού και πού, στα διαλείμματα της αϋπνίας· και τη μέρα ξεφυλλίζω τα σπαράγματα των ψυχαναλυτικών μου γνώσεων και προσπαθώ να προσεγγίσω την αληθινή φύση αυτού που ίσως είναι νερό...

Καλόν Απρίλη!


It Rains during the Night

So I am reminded of that tale
of the hill man who' d never seen sea
and how one day he opened his door
to look out on nothing but ocean_

the road to the village and the village gone,
nothing so much as a path or a lawn
just the sea lapping the flagstone
waving him in like so many cupped hands.

There is in this story, of course, a flaw,
a flaw of not insubstantial demands.
But sometimes I wake in a nightroom
after you' ve gone, to a perfume of salt,

seawater beading the boards· listening to the lap
of out-things getting in_which surely would stop
if ever I would venture to open the door
and step out on the might-be of water.

11 σχόλια:

speira είπε...

Αποχαιρετισμός στον Μάρτη,καλωσόρισμα στον ψεύτη μήνα.
Σε φιλώ just me

MenieK είπε...

Κι όμως λές πολλά με αυτές τις μεταφράσεις σου :)

adaeus είπε...

...Ανοιξη ante portas... :) και ναι η αϋπνία φέρνει τέτοιες σκέψεις-συναισθήσεις!

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

αλμυρά τα φιλιά λοιπόν αν έτσι τα θέλετε κυρά μου

Καραμούζα είπε...

Τί λες, ωρέ Ανταίο, ante portas είναι η πλήρης εμπορευματοποίησή μας (ΚΑΙ ως ατόμων...), ποιά Άνοιξη και μπαρμπούτσαλα;

Το βιολί μου εγώ:

Ίσως πολύ άσχετο,
ίσως πολύ σχετικό...
Σίγουρα επίκαιρο:


Ίσως...
Νούς υγιής εν σώματι υγιεί
βέβαιο είναι όμως ότι:
Τσέπη γεμάτη εν σώματι ντοπέ !

Φιλάκια

Καραμούζα είπε...

P.S.

"JUST ME"

A nice poem, song! Thanks!
I 'll check your translation later on...

Anyhow... I do love you!

Ανώνυμος είπε...

Έχει κάτι μετέωρο σαν από πίνακα Νταλί
κοιτάς ψηλά βλέπεις δυό χέρια
κοιτάς κάτω δυό πέλματα
ανάμεσα τίποτε κενό
αλλά στα μέσα μέσα τα πλημμύρισε αλμύρα

Εξαιρετικές επιλογές .

just me είπε...

Εντάξει... δεν έχω να λέω "δικά μου", αλλά ένα "γεια" όσο να 'ναι το λέω ακόμη. Απλώς, πέρασαν οι μέρες και ξεχάστηκα (μη μου το χρεώνετε στους τρόπους μου, ξεχνάω όλο και πιο πολύ αυτόν τον καιρό _πρέπει να το κοιτάξω αυτό)!
:)))

ναυτίλος είπε...

Υπέροχο ποίημα από έναν άγνωστό μου ποιητή και ωραία μετάφραση !

sensualmonk είπε...

[αν θέλετε, μου στέλνετε ένα email - ευχαριστώ either way]

just me είπε...

Αγαπητέ sensualmonk (τι ευρηματικό!),
καλώσήρθατε κι ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια στο άλλο σας σχόλιο. Το mail μου βρίσκεται στο profile μου, θα χαρώ να μάθω τι θέλετε να που πείτε _αλήθεια!