Girl Looking out the Window by Edvard MunchΣήμερα τα χαράματα ξύπνησα από έναν άγριο πονοκέφαλο, συνέπεια αλόγιστων ηλεκτρονικών (κομπιουτερικών και στη συνέχεια dvd-ακών) καταχρήσεων, με την αόριστα απειλητική παραισθητική εντύπωση ότι η ζεστή και φιλόξενη κρεβατοκάμαρα (η οποία ωστόσο εξακολουθούσε να είναι ζεστή και φιλική σαν κουκούλι και μέσα στην παραίσθηση) αποτελούσε το εσωτερικό μιας οθόνης.
Ζαλισμένη, έτρεξα κι άνοιξα το πιο κοντινό παράθυρο. Ο έξω κόσμος, απόμακρος και γκρίζος από την υγρασία, ψυχρός από την πρωινή παγωνιά, ήταν, ευτυχώς, ακόμη εκεί.
Ζαλισμένη, έτρεξα κι άνοιξα το πιο κοντινό παράθυρο. Ο έξω κόσμος, απόμακρος και γκρίζος από την υγρασία, ψυχρός από την πρωινή παγωνιά, ήταν, ευτυχώς, ακόμη εκεί.
ΥΓ. Από Δευτέρα κομμένες οι καταχρήσεις!
16 σχόλια:
Για μια στιγμή με τρόμαξες, αλλά μετά διάβασα τα της Δευτέρας και ησύχασα.
Καλό σου βράδυ
Τι timing κι αυτό! Την ώρα ακριβώς που άφηνα σχόλιο σε σένα! Τα μεγάλα πνεύματα που λένε (βεβαίως, βεβαίως...)
Καλό βράδυ και σε σένα.
Eutixos pu o gkrizos ekso kosmos den ypakouei stis esoterikes mas trikimies... dioti an to epratte, to tsounami tha apodikniotan ena filika anepesthito kyma.
Kalhspera!
Ο που ξεχνάει...αυτά παθαίνει...
(είμαι και λίγο ένοχος...)
To καζαν ντιπι σε πειραξε. Όταν το έφτιαχνες για το χταποδι.
Δέν διευκρινίζεις από ποιά Δευτέρα
To κορίτσι που κοιτάζει έξω απ'το παράθυρο, στην πραγματικότητα κοιτάζει τον αντικατοπτρισμό του παραθύρου στο πάτωμα-κοιτά ακόμα την παραίσθηση. Η ρομαντική της εικόνα, η φιγούρα της πίσω απ' το διάφανο ένδυμα και η ατμόσφαιρα του δωματίου μου θυμίζουν εσένα.
Μερικές φορές μου μοιάζει ο έξω κόσμος παραίσθηση. Δεν ξέρω αν θέλω να είναι ακόμη εκεί...
Αφήνω ένα.. σχετικά ετεροχρονισμένο σχόλιο (και αν βρεθεί βρέθηκε:) για να βαθμολογήσω το τραγούδι με "!!!!"
Για τον εξαιρετικά εύστοχο συνδυασμό κειμένου+τραγουδιού, βάζω ακόμα ένα θαυμαστικό.
(για να βρεις σε τι αντιστοιχεί το κάθε θαυμαστικό που βάζω όταν βαθμολογώ τραγούδια, αρκεί μια επίσκεψη στης Κερασιάς:)
Και σήμερα ακόμα έτσι είναι ο καιρός...το κάνει σε δόσεις, ανάλογα με τις μετακινήσεις. Εμένα πάντως είναι ο αγαπημένος μου κι επειδή και το αιγαίο είναι ο φυσικός μου χώρος...όλα αντανακλούν περήφημα. Το σχόλιό σου στον jason περί εφήβων πολύ καλό..
Εμένα τώρα αυτό το καλό παιδί, ξέρει αυτός ποιο, μου θυμίζει ένα παλιό γνωστό.
Είπα ότι από Δευτέρα (και ναι, Στέλιο, δεν διευκρίνισα από ποια), θα κόψω τις καταχρήσεις), οπότε προλαβαίνω πριν γραφτώ στους Ανώνυμους Διαδικτυωμένους__και πριν επιστρέψω στο κρεβάτι της ίωσης,, γιατί περί αυτού επρόκειτο τελικά_τουλάχιστον αυτή τη φορά_να πω ένα γεια.
Κωνσταντίνε, Γιάννη, ναι σε όλα, ό,τι λέτε. Kανένα φάρμακο που να αντιμετωπίζει τον θανατερό συνδυασμό στομαχόπονου και πονοκέφαλου έχετε να προτείνετε;
:))
Αίσθησις, κι εγώ νιώθω έτσι μερικές φορές, αλλά παλεύω να μένει ο έξω κόσμος πάντα εκεί. Εκεί βρίσκονται, αναπόδραστα και αξεχώριστα, η καταστροφή και η λύτρωσή μας.
Rockerblogger, θα φανώ υποκρίτρια (και δεν έιμαι) αν πω ότι δεν κολακεύτηκα από την αξιολόγησή σου αλλά πάλι, sort of Fame Story , ή κάτι παρόμοιο, μου κάνει. Και καλά, να με φανταστώ εμένα ως επίδοξη σταρλετίτσα, αλλά εσένα σε ρόλο Μουρατίδη _ούτε με σφαίρες! :))))
(ελπίζω να μην παρεξηγηθείς επειδή είσαι καινούργιος στην παρέα, να σου πω ότι εδώ τις συνηθίζουμε τις πλακίτσες)
Salome, καλωσήλθες. Σ’ ευχαριστώ. Από Δευτέρα (στ΄ αλήθεια τώρα), που θα είμαι καλά και σε καλύτερο υπολογιστή θα σε επισκεφτώ.
Νερίνα Δεν ξέρω τι μου λες, εγώ έχω παραισθήσεις!
Καλό τριήμερο σε όλους!
Ίσως έχω και εγώ παραισθήσεις. Ήμουν η σκιά πίσω απο το φωτισμένο κάτω παράθυρο δεξιά.
Καλό Σ/Κ
Ξεκουράσου λοιπόν
Να είσαι καλά
Ολοστόγγυλο, just me!
Και ανακουφιστικό.
Δεν βρίσκω ούτε μια άκρη για να πω ούτε μια κοινοτυπία.
Πάω να διαβάσω τα παλιά σου τώρα!
Εγώ τόλμησα! Εκανα πέντε μεγάλες αποκαλύψεις! Σειρά σου:)))))))
ΥΓ
Φιλιά σε όλη την όμορφη παρέα!!!
Τάσο, σ' ευχαριστώ πολύ. Είχα κι εγώ αρχίσει να ανησυχώ για το πού ήσουν, αλλά σκεφτόμουν το αισιόδοξο σενάριο να γράφεις καινούργια ωραία λόγια τα οποία θα μας χαρίσεις.
Ραλού, σ' ευχαριστώ και σένα, για την πρόθεση να εντρυφήσεις στο μπλογκ μου, αλλά, στ΄αλήθεια, είναι λόγια της στιγμής για να έχω τη χαρά της επικοινωνίας.
ΝΑ είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου