In the woods

Πήγα βόλτα στο δάσος. Στη μύτη μου ακόμη οι μυρωδιές από το βρεγμένο χώμα, τις πευκοβελόνες και την ψυχρή υγρασία του αέρα, στ' αφτιά μου ακόμη υπέροχα κελαηδίσματα _παραμυθιάστηκα ότι άκουσα αηδόνι, που δεν ξέρω αν έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου. Αλλά όταν σταμάτησα έκθαμβη μπροστά σε αυτό το αυτοφυές έργο τέχνης, βεβαιώθηκα ότι δεν θα ανέβαζα ένα φθινοπωρινό, ούτε καν ένα κυριακάτικο ποστ. Για έναν ανεξήγητο λόγο, η καρδιά μου απόψε ταυτίστηκε με αυτή την ταπεινή, αλλά τόσο γενναία ύπαρξη, που βγήκε στο αντάρτικο, ενάντια σε όλα τα κλισέ της φθινοπωρινής μελαγχολίας.


ΥΓ1 Αφήστε με να κάνω μια μαντεψιά. Ποιος θα ομιλήσει με... ποδοσφαιρικό σχόλιο;
:) :) :)
ΥΓ2. Εννοείται, το ποστ δεν αφορά ούτε τό εκλογικό αποτέλεσμα στο ΠΑΣΟΚ _τι μπέρδεμα με αυτό το χρώμα, Θεέ μου!