Τουλάχιστον...

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
(ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, ΠΑΡΙΣΙ 1978)

Άρθρο 1.
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και τη δυνατότητα υπάρξεως.

Άρθρο 2.
Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου.
Αντιθέτως, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδος, προσοχής και προστασίας εκ μέρους του ανθρώπου.

Άρθρο 3.
Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική, πρέπει να γίνεται στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμία πρόκληση αγωνίας για το ζώο.

Άρθρο 4.
Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στον φυσικό του χώρο- γη, θάλασσα, αέρα- και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου, ακόμη και αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς, είναι αντίθετη με τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του.

Άρθρο 5.
Κάθε ζώο, που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο, δικαιούται να ζήσει με τον ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη με τη Διακήρυξη.

Άρθρο 6.
Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαιώματα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο 7.
Αναφορικώς με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση της δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυση τους υποχρεωτική.

Άρθρο 8.
Οποιοσδήποτε πειραματισμός επί των ζώων- ιατρικός, επιστημονικός, κ.λ.π.- αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού επί των ζώων από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο 9.
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου ή αγωνίας.

Άρθρο 10.

Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση του ανθρώπου. Η έκθεση των ζώων και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11.
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί τον θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα έναντι της ζωής.

Άρθρο 12.
Κάθε πράξη που προκαλεί τον θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα έναντι του είδους. Η μόλυνση και η οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο 13.
Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε τηλεοπτική και κινηματογραφική σκηνή βίας με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο 14.
Οι οργανισμοί προστασίας και προασπίσεως των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν από τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Δημήτρη Μυταρα, Περιπλάνηση (Τα αδέσποτα σκυλιά)

(Στη Μέλη και στη "μάνα" της που μου θύμισαν πρωί πρωί ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια Μέρα των Ζώων _κι ας αντιπαθούμε και οι τρεις τις "παγκόσμιες" μέρες-άλλοθι· στον Μαντού· στον Μέρλιν της Ραλούς που όλοι οι μπλογκοφίλοι θα θυμόμαστε· στον Skipper, τον πρώτο... διαδικτυακό μουσούδα που γνώρισα.
Πρωτίστως και κυρίως, όμως, στον Μότσαρτ και στα ακόμη πιο άτυχα πλάσματα, τα χιλιάδες αδέσποτα και /ή ποικιλιτρόπως κακοποιούμενα ζώα της ανάλγητης, απάνθρωπης και απανθρωποποιημένης τούτης χώρας. Είναι το λιγότερο, το ελάχιστο που μπορούμε να θυμόμαστε, και όχι βέβαια μία μέρα τον χρόνο.

Τα υπόλοιπα ποικίλλουν από ένα χάδι στο κεφαλάκι ενός μοναχικού αδέσποτου, φαΐ, φροντίδα για τα άρρωστα και τα χτυπημένα, ακτιβισμός για ν' αποτρέπουμε την κακομεταχείρισή τους, διαπαιδαγώγηση των παιδιών και ένα ζεστό και αγαπησιάρικο σπίτι όσοι μπορούμε να τους το προσφέρουμε. (Δεν παίρνω άριστα στην αξιολόγηση _κάθε άλλο· δεν κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου όταν το σκεφτώ· μα πάλι, αυτό που βλέπω δεν είναι ακριβώς εφιάλτες, είναι μόνο _πάντα_ένα ζευγάρι υγρά μάτια γεμάτα από την αγάπη, την αμέριστη κατανόηση και τη βαθιά ενστικτώδικη σοφία που έχουν να μας διδάξουν οι συγκάτοικοί μας στον μικρό και ίσως τυχαίο πλανήτη μας).