Δευτέρα, Φεβρουαρίου 09, 2009

JUST homework

Georgia O'Keefe, An orchid, 1941



At Baia

Θα 'πρεπε να το φανταστώ
πως στ’ όνειρο θα μου 'φερνες
κάτι όμορφο, κι επίφοβο,
ορχιδέες σε μια πελώρια ανθοδέσμη,
αφού ποιος θα 'λεγε (στ' όνειρο)
«αυτό σου στέλνω,
εγώ που άφησα αφίλητες
τις γαλάζιες φλέβες του λαιμού σου».

Τι έγινε και τα χέρια σου
(που δεν κράτησαν ποτέ τα δικά μου),
τα χέρια σου που τα 'βλεπα
να πλανιούνται πάνω στ' άνθη
τόσο προσεκτικά,
τα χέρια σου, τόσο εύθραυστα, που φρόντιζαν
να σηκώνουν τόσο απαλά τα εύθραυστα λουλούδια_
αχ, αχ, πώς έγινε

Ποτέ δεν έστειλες (στ’ όνειρο)
τη μορφή την ίδια, το άρωμα το ίδιο,
όχι βαρύ, όχι αισθησιακό,
μα επίφοβο_επίφοβο_
από ορχιδέες σε μια πελώρια ανθοδέσμη,
και τυλιγμένα με αστραφτερή κορδέλα,
δυο λόγια:

«Λουλούδι σταλμένο σε λουλούδι∙
για χέρια λευκά, το υποδεέστερο λευκό,
το λιγότερο όμορφο του φύλλου»

ή

«Αγάπη σε μια αγάπη, ούτε φιλί,
ούτε άγγιγμα, αλλά παντοτινά αυτό».

Χίλντα Ντούλιτλ



(Μόνο homework... για "σοβαρή" μετάφραση, not in my dreams! _καθώς, εκτός των άλλων, στην περίτπωση της Ντούλιτλ το lover to lover γίνεται μεταφραστικός γρίφος και ο τίτλος είναι ένα μυστήριο που δεν αφήνει ίχνη μέσα στο ποίημα.)

13 σχόλια:

ioeu είπε...

άσε τα κρυφά κρυμμένα...

(η μετάφραση...έξοχη!)

kiara είπε...

Συγγνώμη για το άσχετο, αλλά η o'keefe είναι αυτή με τους πινακες zoom στα λουλούδια;

υ.γ. Δεν το τελειςσα το ποίημα παρόλο που ξεκίνησε τόσο όμορφα. Δεν ήθελα αυτή τη στιγμή να μπω σε αυτό το σκεπτικό. Χρειάζομαι νηφαλιότητα και όχι ονειρικές βόλτες. :)

kiara είπε...

Παρόλο που δε λέω ποτέ όχι στην joan...

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Την καλησπέρα μου,

η ορχιδέα με τη ρευστή ταυτότητα αφού πρόκειται για 22.000 είδη, όλα με διαφορετικά ονόματα, έχει την ιδιότητα να μεταμορφώνεται και να προσελκύει τα αδαή έντομα που παρασυρμένα από την υπέροχη μίμηση του εαυτού τους σπεύδουν να ζευγαρώσουν με ένα φυτό. Εκεί, ίσως, στην συνάφεια δηλαδή που έχει με τη γοητεία, οφείλονται και οι ιδιότητες και οι συμβολισμοί – πάντα σε σχέση με τον έρωτα - που της αποδίδουν οι άνθρωποι, όπως συνηθίζουν άλλωστε για κάθε λουλούδι.

Βρέθηκε και το από εκατομμύρια χρόνια εξαφανισμένο είδος μιας μέλισσας χωρίς κεντρί, κλεισμένο σε μια σταγόνα κεχριμπάρι να έχει ταξιδέψει από την Μειόκαινο και να κρατά στα φτερά της γύρη της ορχιδέας του μελιού, της Meliorchis caribea και επιβεβαιώθηκε η προαιώνια πρωτοκαθεδρία της στην ερωτική γητειά.

Άλλοι πάλι , λένε πως οι ορχιδέες έχουν την καταγωγή τους όχι στην εποχή των δεινοσαύρων αλλά στην εποχή των μύθων – τότε που οι νεράιδες πατούσαν πάνω στα πέταλά τους και γίνονταν αόρατες.


Ποιος ξέρει;

Πάντως, ο χρόνος – ο ονειρικός - του μεταφράσματος είναι σίγουρα ξανακερδισμένος.

just me είπε...

Γιάννη,
...και το αύριο γι' αύριο.
:)
(το μετάφρασμα.... just homework, αλλά ο έπαινος των δασκάλων πάντα τιμή).
-----------------------------------
Σβουκ,
(...νηφαλιότητα)
μμμ... μάλλον δεν μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε, το κατάστημα, αν και παλαιό στην "πιάτσα", δεν διαθέτει το είδος!
(οπότε βολέψου με τη Joan...)
:) :) :)
---------------------------------
Πόλυ,
"ονειρική" η παρέμβασή σου και σε perfect timing _σήμερα δεν είναι τα γενέθλια του ετέρου από τους Καρόλους που σημάδεψαν την ιστορία των ιδεών και των επιστημών;
:)
----------------------------------

MenieK είπε...

άσχετο, αλλά εμένα μου ήρθε στο νου η Ελίζα της ωραίας μου κυρίας....

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Ε από έκπληξη σε έκπληξη με πάνε εδώ οι αναρτήσεις
Και τώρα η Hilda
Πολύ ωραία Βέβαια το υποδεέστερο λευκό μια γενιά ολόκληρη της αμερικάνικης ποίησης
από τον ποιητή του Σικάγο Σοντμπεργκ μέχρι τον Φροστ και τον Στήβενς αλλά και εκείνη την απίστευτη Μουρ και τον απόηχο της Ντουλίτλ στον ΄Αριελ της Πλαθ
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ ΛΕΥΚΟ
ΕΚΕΙ
ΕΣΤΙΑΖΩ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ
και το ποίημα υποδεέστερο της ποίησης πάντα
Βαγγέλης Ι.
Ευχαριστούμε για την απόδοση
και βέβαια την ανάρτηση-υπόμνηση της ποιήτριας

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Η ποίηση είναι το πιο φιλοσοφικό είδος συγγραφής (Wordsworth [Γουερντςγουορθ])
αλλά πάντα το ...υποδεέστερο λευκό...
βαγγέλης ι.

dodo είπε...

Ευτυχώς που υπάρχουν και πιό εύθραυστοι τρόποι έκφρασης τού έρωτα, εκτός από την βάναυση, κατακόκκινη κακογουστιά τής σημερινής "γιορτής" ;-)

just me είπε...

Μένη,
κι εμένα αυτό μου πρωτοέρχεται όταν διαβάζω το όνομα Doolitte, αλλά μην το κάνουμε θέμα, φοβάμαι πως θα απογοητεψουμε τον Βαγγέλη Ιντζίδη...
:) :) :)
---------------------------------
Βαγγέλη Ιντζίδη,
αγνόησε το παραπάνω αστειάκι, με τέτοια ξεφεύγω εγώ όταν παρασοβαρεύουν τα πράματα!
:) :) :)
Ευχαριστώ κι εγώ για την παρέμβασή σου.
---------------------------
Dodo,
(...κατακόκκινη κακογουστιά... )
νομίζω όλοι εδώ συμφωνούν με αυτό, αλλά εσύ πάντα προσθέτεις την ιδιαίτερη πινελιά σου στα πράγματα...

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Μόνο μια ερώτηση: "ποιό λουλούδι είναι αυτό που προτιμά να στείλει σε ένα άλλο λουλούδι -την Baia- ορχιδέεες;"

just me είπε...

Γιώργο Χ.,
υποθέτω ότι δεν ρωτάς εμένα, γιατί πώς μπορώ να ξέρω; :) To μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η Baia του τίτλου πρέπει να είναι τόπος
_ίσως η γνωστή Μπαΐα της Βραζιλίας_ καθόσον "at..." Αλλά πάλι, ποιος ξέρει;(Kαι γιατί να μάθουμε, αρκεί που φτάνει ως εμάς λίγο από το άρωμα της ορχιδέας).
:)

Γιώργος Χατζηαποστόλου είπε...

Έχεις δίκιο, Just "you". Σωπαίνω και μυρίζω το άρωμα ' λίγο βαρύ, ομολογώ, αλλά μεθυστικό!