...κυριως επειδή η via regia προς το α/υπο/συνείδητό μου την έχει δει... αεροδιάδρομος τελευταία, αλλά εγώ πρέπει να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω.
(Επίσης, για τα κυριακάτικα απομεσήμερα που μας πιάνει _ποιον κρυφά ποιον φανερά_ αυτός ο κατάπτυστος νοσταλγικός παλιμπαιδισμός, για τη Μικρή Πριγκίπισσα και γιατί θα έχουμε πάντα το Παρίσι... )
(1ο μέρος)
Albert Lamorisse, Le ballon rouge, (34'), 1956"
(2 μέρος)
12 σχόλια:
Μα τί όμορφο!!!! Παρίσι στη δεκαετία του '50!!! Και μια σχέση φιλίας μοναδική όσο και παράξενη... Νομιζω ότι ο γιός του σκηνοθέτη παιζει το μικρό αγόρι. Πασκάλ το λενε.....Το τέλος μάλλον τραγικό
σε φιλω
ριτς ελαφρώς τσιτωμένη, φορτωμένη, ανήσυχη και φοβισμένη. Γιατί ; Δεν ξέρω..
Υπέροχο!
Να που πάλι δοκιμάζεσαι πάλι με το χρόνο καλώντας το μικρό πρίγκιπα να μας ημερώσει για να γίνουμε ο ένας για τον άλλο μοναδικοί στον κόσμο. Πού ξανακούστηκε 34 λεπτά κατανυκτικής σιωπής; Ο κερδισμένος χρόνος.
ευχαριστώ για την ανάρτηση
δίχως άλλα πολύλογα
(ορίστε αυτοπειθαρχία!)
ευχαριστώ :)
Βαγγέλης Ι.
ευχαριστώ για την ανάρτηση
δίχως άλλα πολύλογα
(ορίστε αυτοπειθαρχία!)
ευχαριστώ :)
Βαγγέλης Ι.
Δεν ήθελα να πεθάνει το μπαλόνι!:(
Ρίτσα,
κάνε μια προσπάθεια ν' αγνοήσεις τα "τσιτωμένη, φορτωμένη, ανήσυχη και φοβισμένη" και κράτα μόνο το "ελαφρώς". Σαν ένα κόκκινο μπαλόνι... Στο χαρίζω!
:)
---------------------------------
Dodo,
αν δεν με απατά η μνήμη μου, κάπου στους θησαυρούς σου κρύβεται ένα κοριτσάκι μ' ένα κόκκινο μπαλόνι. Το 'ψαξα λίγο, αλλά δεν το βρήκα (τελικά, με ψιλοαπατά η κακούργα..)
:)
---------------------------------
Πόλυ,
δεν είμαι και εθελόντρια, εκείνος με δοκιμάζει διά της βίας, ακόμα και στα όνειρά μου.
:)
---------------------------------
Bαγγέλη Ιντζίδη,
άλλο, "χαρίεν", ήθελα να σου απαντήσω, αλλά είδα το "εις διπλούν" του σχολίου σου και γέλασα πολύ... Τελικά, μάλλον σε καταπιέζω στην προσπάθειά μου να μην καταπιεστώ εγώ για να βρεθώ στο ύψος, στο βάθος και βέβαια στο... μήκος των σχολίων σου.
:)
Γράφε ό,τι και όσα θες, σε παρακαλώ, χαρά μου να φιλοξενώ και να διαβάζω τις αναλύσεις σου,μόνο μη με παρεξηγείς όταν δεν απαντώ αντιστοίχως!
---------------------------------
Σβουκ,
μην κλαις, θα σου πάρω άλλο!
(ε, τι να πω, αν δεν απαντήσω κυνικά, θα πω κι εγώ το ίδιο και θα γίνω ρεζίλι, μεγάλη γυναίκα)
:) :(
----------------------------------
:):):)
όταν τα πλήκτρα προέκταση αφής δακτύλων (τότε...)
αλλά σε προσκαλώ και όλες όλους στο "Οι νεκροί ταξιδιώτες" (substratum)
Β.I.
o kosmos apartizetai apo gennimenes morfes. oi morfes paramenoun anoloklirotes. o monadikos logos gi' ayto einai oti apofefgoun na anametrithoun me tin alithia (i to psevdos) twn ideon (oi opoies sarkonoun epithimies) tous. Molis tis antimetopisoun, aftes oloklironontai me ton tropo pou i alithia ypagorevei - den ginetai diaforetika. Kai synexizoun mprosta. Aytos einai o dromos tis zois.
Kαθόλου δεν σε απατά- δες εδώ!
Βαγγέλη,
για να ανταποδώσω την πρόσκληση, μας προσκαλώ όλους στο ... metissage!
:)
-----------------------------
Ανώνυμε,
θα έλεγα πάλι πως με απατά η μνήμη μου, αν δεν μου τόνωνε την αυτοπεποίθηση ο Dodo.
Cheers, τολμώ να πω!
:):)
----------------------------------
Dodo,
ευχαριστώ κι εσένα και το κοριτσάκι για την ψήφο εμπιστοσύνης στη μνήμη μου.
(Σχόλιο δεν είχα γράψει τότε, αλλά, βλέπεις, το είχα εν-γράψει μέσα μου!)
:)
H lelogismeni tolmi einai, syxna, aparaititi gia na paramenei refsti i zoi mas.
Δημοσίευση σχολίου