Πίνακας του Antoni Tàpies όχι, δεν είναι "κρείττον το σιγάν", αυτή την ακραία ώρα, και συγχώρεσέ με που σωπαίνω∙ μα είναι ο τρόπος μου για ν' αφουγκραστώ ολοκάθαρη, με όλη την ένταση και τα ηχοχρώματά της, την εξοστρακισμένη φωνή σου να έρχεται από το μέλλον...