Αν αντέξω λίγο ακόμη, έως ότου η ανοιξιάτικη βροχή διώξει τη σκόνη της ερήμου που θαμπώνει το χρώμα της πασχαλιάς (όταν τη βλέπεις από μακριά), ίσως με λυπηθεί και μου αποκαλυφθεί, σε όλη του τη σκληρότητα, ο όψιμος αθέατος Απρίλης.
Li Xianting, Lilac Dreams
April is the cruelest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
(T.S. Eliot, The Waste Land)
(Δεν γινόταν να είναι κινέζικη αντί αφρικανική η σκόνη, για να ταιριάζει με τις πασχαλιές και τη μουσικη και να μην κάνω το ποστ... καλοκαιρινό;)
7 σχόλια:
Αφιερωμένο στον Ναυτίλο και στη Ρίτσα που μου θύμισαν τους στίχους του Έλιοτ, στο προηγούμενο ποστ.
Λατρεύω τις πασχαλιές, μ'αρέσει ο Ελιοτ κι ας μην έχω εντρυφήσει όσο θα 'πρεπε... ενίοτε μ'αρέσει και η ανατολίτικη μουσική.
Κι ευτυχώς υπάρχεις εσύ να μου τα θυμίζεις :)
Κι όπως σου είπα, υπαρχουν κι αλλοι μηνες που πολλες φορές ειναι χειρότεροι. Σ ευχαριστω πολυ για την αφιέρωση
ριτς
Σε Μπάρ αθέατο
με τριαντάφυλλα έμπαινε ο Απρίλης
φερμένα κατευθεία από τον Ελικώνα
το πιό λευκό ήταν ακριβής φίλης
να της τονίζει την εικόνα
April is in my mistress’s face
And July in her eyes hath place
Within her bosom, a warm September
But in her heart a cold December
κι επειδή ξέρω ότι σ' αρέσουν άκουσέ το σε μουσική του Thomas Morley εδώ
Ζούμε σε περιέργους καιρούς με οτιδήποτε εκ Κίνας να θεωρείται από ύποπτο έως επικίνδυνο...
Λατρεύω τις πασχαλιές
Καλό σου βράδυ
Υ.Γ. Γιατί πάντα ο Απρίλης σε πονάει;;;;
Adaeus,
Στην ποίηση, πιστεύω, δεν υπάρχει "πρέπει". Μας συναντά ή τη συναντάμε, όταν έρθει η ώρα, και μέσα από όποιους ποιητές και στίχους το φέρει η στιγμή. Κι αν η εν λόγω ώρα είναι "ανοιχτή", τότε... αλίμονό μας!
:)))
Θα σου χάριζα τις πασχαλιές της (πειραγμένης) φωτογραφίας, αλλά προηγούνται οι κυρίες και η Νεράιδα μου δηλώνει κι αυτή ότι λατρεύει τις πασχαλιές!
:)
---------------------------------
Ρίτσα,
εγώ σ' ευχαριστώ, για την "υποστηρικτική". Ο Απρίλιος είναι σκληρός μόνο γιατί είναι τόσο ακατανίκητα όμορφος, συμβολικά και, συνήθως (όσο μπορεί να είναι στο κακοποιημένο αστικό μας περιβάλλον), και πραγματικά.
-----------------------------------
Ector,
θα 'θελα να είμαι πιο πρωτότυπη, αλλά προτιμώ να είμαι απλώς ακριβής: ευχαριστώ, και πάλι.
----------------------------------
MenieK,
ευχαριστώ και σένα, πολύ (εμμονικά!)
:))
----------------------------------
Νεράιδα,
εκεί που με παίρνει (και μόνο, δυστυχώς) υιοθετώ πού και πού το επικινδύνως ζην.
Οι πασχαλιές της φωτογραφίας δικές σου.
Υ.Γ. Γιατί, ε, γιατί;;;
Δημοσίευση σχολίου