Δευτέρα, Ιουνίου 11, 2007

Salut les copains!

Εγώ έχω να πω, αν και με καταρρακωμένο ηθικό, ότι οι Παριζιάνες είναι ά-παι-χτες! Τα υπόλοιπα τα λένε οι ταξιδιωτικοί οδηγοί και, γενικά, δεν υπερβάλλουν.




Επίσης, παρά την "τουριστορύπανση", οι αποβάθρες και οι γέφυρες του Σηκουάνα εξακολουθούν να μαγεύουν το μάτι και τη φαντασία, οι _ορατοί_ άστεγοι είναι περισσότεροι απ' όσους πίστευα ότι θα δω και, πάνω απ' όλα, το συναρπαστικότερο πράγμα σε ένα ταξίδι (n' importe où, όπως λέει και ο Μποντλέρ) είναι ότι απεκδύεσαι της καθημερινότητάς σου και γίνεσαι όλος ένα πινέλο και ένα μουσικό όργανο που μεταμορφώνει την καθημερινότητα κάποιων άλλων σε έργο τέχνης, ειδικά αν δεν έχεις την ικανότητα (και δεν ξέρω και αν πρέπει) να το κάνεις στη δική σου ζωή.





Get this widget | Share | Track details


Τέλος, αν και δεν το είχα συνειδητοποιήσει ότι μου συνέβαινε, μου έλειψε η μπλογκοπαρέα!

ΥΓ. Κι ένα τελευταίο, ξέροντας ότι όλοι θα με "κράξουν": επιβεβαίωσα ιδίοις όμμασι την εντύπωση που είχα εδώ και χρόνια, ότι η Αφροδίτη της Μήλου είχε κοιλίτσα (που τη ρουφάει) και θυρεοειδή!
:) :) :)

15 σχόλια:

Tin Man είπε...

Η μόνη πόλη του κόσμου που με μάγεψε. Και την ερωτεύτηκα. Και της υποσχέθηκα ότι θα επιστρέφω όσο συχνά μπορώ.

(σε καμία άλλη πόλη - και ποτέ στη ζωή μου - δεν περπάτησα τόσες ώρες μέσα σε λίγες μέρες)

υγ
και ναι, οι Παριζιάνες είναι ά-παι-χτες:)

Tin Man είπε...

Από τη συγκίνηση και τον ενθουσιασμό ξέχασα το σαβουαρ βιβρ!

welcome back, just me.

:)

Mh Xeirotera είπε...

Welcome back dear!!! Mas elipses :)))

Efxome na perases omorfa!

Se fantazome sto Quartier Latin ke sinkinume :)

Efxaristh ekplhksh to post su, den to perimena toso noris.

Polla filia :D

speira είπε...

Καλώς μας ήρθες γεμάτη εικόνες.

kerasia είπε...

Καλώς την κοπελιά με τα φρουφρού, τα αρώματα και τις ωραίες μουσικές!

just me είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για το καλωσόρισμα (κι εσείς μου λείψατε, στ' αλήθεια, όσο κι αν δεν "ακούγεται" πιστευτό από κάποιον που χαιρόταν το Παρίσι _διανύοντας αμέτρητα πολύχρωμα και πολύηχα χιλιόμετρα κάθε μέρα, όπως λέει και ο Tin Man).

ioeu είπε...

καλώς τον μπελά μου!
καλωσορίσατε!
και γρήγορα...καρδερινίσματα, παρακαλώ!
(κελαηδιστά ενθυμήματα:)

και, ναι, η Αφροδίτη της Μήλου ΕΙΝΑΙ ωραία. ακριβώς γι' αυτά!

και, ναι, σε ζηλεύω φρικτάααααααααααααααααα

και, ναι, εσύ κι αν μας έλειψες

και, ναι, στρώσου στην αναμετάδοση

γιατί, ναι, καμιά φορά μέσα από μια ωραία αφήγηση φίλου που πέρασε όμορφα, ζεις ωραία, όσα δεν έζησες

πολύ βαρύ βγήκε αυτό...

ναι, ναι σε ζηλεύω φρικτάααααααααααα

Tin Man είπε...

Κοιλίτσα η Αφροδίτη;;;!!!

Just me, σ'ευχαριστώ πραγματικά. Τώρα οι τύψεις μου (που δεν έκανα τον κόπο να μπω στο Λούβρο, με τη σκέψη ότι θα έχανα μια ολόκλρη μέρα εκεί μέσα, και ότι όλο και κάποια άλλη ευκαιρία θα μου δοθεί) με βασανίζουν λιγότερο!

Κοιλίτσαααα;;; Ας τη χαίρεται ο Γιάννης που του αρέσουν οι κοιλίτσες:)

υγ
Ανορεξικές και ξερό ..ψωμί!!!

:)))))))))))

ioeu είπε...

όποιος πέφτει στο "κόλπο", πέφτει...
περί ορέξεως...
Αφροδίτη!

adaeus είπε...

Welcome back! Εγώ να συμφωνήσω για τις καταπληκτικές γαλλίδες και για την κοιλίτσα της Αφροδίτης. Εγώ μια σχετική κοιλίτσα στις γυναίκες τη βρίσκω απολύτως σεξουαλική.

just me είπε...

Αχ, guys, πόσο προβλέψιμοι είστε πάντα! "Τσιμπήσατε" όλοι με την κοιλίτσα της Αφροδίτης,ε;
:)))

Ζηλιάρη,
εάν σου (ξανα)πω ότι εγώ ζηλεύω φριχτά τα δικά σου "ταξίδια", θα με πιστέψεις επιτέλους; Το ταξίδι με τη φαντασία και τις λέξεις σε πάει αφάνταστα μακρύτερα απ' ό,τι οποιοδήποτε αεροπορικό εισιτήριο στις τουριστικές και διαδικτυακές μέρες μας (κανείς εξάλλου δεν ταξιδεύει πια με τον τρόπο που ταξίδευαν οι άνθρωποι τους προηγούμενους αιώνες).
Άρα, εγώ θα σου μεταφέρω όπως-όπως τις εντυπώσεις μου κι εσύ ανάλαβε τα... καρδερινίσματα.
:)

Tin Man,
Περί ορέξεως, όντως κανένα σχόλιο, αλλά εγώ έχω δύο:
1. Υπάρχει μια ιδιότητα που λέγεται "σωματότυπος", για την οποία έως τις μέρες μας ευθύνεται (κυρίως) η φύση, αλλά σύμφωνα και με το θέμα του χθεσινού σου
ποστ πολύ σύντομα μπορεί να περάσει στη δικαιοδοσία της γενετικής βιομηχανίας και να υπαχθεί _πλήρως πλέον_ στους νόμους της αγοράς.
2. Από την όποια εμπειρία ζωής έχω, πιστεύω (όσον αφορά το έτερον σκέλος του παραπάνω σχολίου) ότι οι ανορεξικοί άνθρωποι είναι ανορεξικοί σε όλα και οι ευζωιστές είναι ευζωιστές σε όλα.
Όθεν, à votre santé, με ένα πητήρι καλό Bordeau (100 θερμίδες, και δεν πίνουμε μόνο ένα, εννοείται)!
:)

Adeus,
η Αφρούλα και οι θηλυκές απόγονοί της σε ευχαριστούν θερμά για την ψήφο εμπιστοσύνης!
:)

Mh Xeirotera είπε...

Bonjour :)

Φωτούλα Τζιώντζου είπε...

Καλώς το μου κι ας άργησε. Και είχα αρχίσει να ανησυχώ για την υγεία του υπολόγιστη σου. :)
Τι καλά που γύρισες!

aisthisis είπε...

Καλωσήρθες, ανανεωμένη όπως φαίνεται και ξεκούραστη. Χαίρομαι που πέρασες όμορφα. Θα τα πούμε ελπίζω και αναλυτικά.

just me είπε...

Νεράιδα,
τι καλά που σας ξαναβρίσκω! Εκεί εις Παρισίους, ανάμεσα σε ένα παγωτό Bertillon και ένα καταπληκτικο μιλφέιγ στο πιο φημισμένο καφέ-εστιατόριο της Champs Elysee, μου ήρθε στη μύτη το γλυκόπικρο άρωμα κομμένου νερατζιού και σκέφτηκα: " H Νεράιδα ετοιμάζει το γλυκό!!!" Αυτό ήταν, το ταξίδι μου άρχισε να μετράει αντίστροφα!
:)))
Υ.Γ. Ο υπολογιστής μου σε ευχαριστεί. Δεν είναι ακόμη εντελώς καλά, αφού μετά το format που υπέστη επέστρεψε στο σπίτι άδειος, με χαμένα όλα τα προγράμματα, αλλά όπως διαπιστώνεις από την ώρα που μπλογκάρω, διαθέτω πλέον μια brand new ADSL σύνδεση, όπερ για μένα φαίνεται μεγάλη γκλαμουριά.

Αίσθησις,
καλώς σε βρίσκω και σένα, καλή μου. Ναι, ωραία ήταν και ψυχοχαλαρωτικά [αν εξαιρέσεις το καθημερινό βάσανο να βλέπεις παντού λεπτές και στυλάτες Παριζιάνες όλων των ηλικιών _αλλά τι στο λέω, ξέρω πού θα με παραπέμψεις :))) ]

Θα τα πούμε, οπωσδήποτε! Λέω ν΄αφήσουμε τους κυρίους να συζητάνε παθιασμένα για την κοιλίτσα της Αφροδίτης κι εμείς όλες να στήσουμε μια ωραία γυναικοπαρέα , τρώγοντας σοκολατάκια Maxim's και πίνοντας κόκκινο κρασί στην υγεία της.