The first days of spring by Salvador Dali
...όσους στον δρόμο συναντώ, μου λένε καλησπέρα, μα εγώ δεν έχω τι να πω, σφυρίζω στον αγέρα...
Ελπίζω να γίνεται κατανοητό ότι η σιωπή του μπλογκ δεν οφείλεται σε έλλειψη καλών τρόπων, αλλά σε έλλειψη έμπνευσης· η οποία με τη σειρά της, μαζί με γενναίες δόσεις νευρικότητας, αμφιθυμίας, νυχτερινής αϋπνίας και ημερήσιας υπνηλίας, ελπίζω να οφείλεται στη θρυλούμενη εαρινή κόπωση, που καταλαμβάνει τους πολύ δημιουργικούς ανθρώπους (sic) κατά τις πρώτες μέρες της άνοιξης.
15 σχόλια:
Μου 'λειψες και είχε αρχίσει και να μου τη δίνει το αναποφάσιστον του ήλιου στη "θέα"
Ξεκουράσου κυρά μου
Γι' αυτό δεν μπορώ να... πάρω τα πόδια μου; :-(
Αν είναι sic, να το πάθω κι εγώ!
Φιλιά και περαστικά.
Ανοιξιάτικες αμφιθυμίες λοιπον κυρία μου, μην ανησυχείτε όμως, σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι ασκημένοι να διαβάζουν και τις σιωπές σας.
Edo h kales provlepseis... me kathe 3 pernete ke mia dorean. Idou h proth (on the house), sintoma tha omalopiithei h katastash... ksero... trust me. Ki ego exo mia diathesh roller coaster- kiklothimia se vathmo kakurgimatos.
Kalhmera :)
Είστε όλοι σας υπέροχοι (τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον ήθελα λίγο πατ-πατ και τα έγραψα αυτά). Μόλις τελειώσω το μπουκαλάκι με τις Centrum, νομίζω ότι θα είμαι περδίκι και ακμαία για πάρτι (ιδέες να ακούω).
Νεράιδα, αυτός (ο ήλιος) με "κόλλησε" αμφιθυμία. Την προτροπή να ξεκουραστώ, μπορείς να την απευθύνεις και στον εργοδότη μου, please?
Dodos, Centrum (βλ. παραπάνω), είναι μαγικές (αν και το βασικό για σένα είναι να σέρνεις τα... χέρια σου!) :)))
Αίσθησις, καλό!!!! (αλλά μια λαϊκή γριπούλα θα ήταν πιο βολική, τεμπελιάζεις όσο θες χωρίς περιττές εξηγήσεις)
Speira, Ι know, thanks so much.
Konstantine, nomizo oti h kyklothymia einai kalyterh, giati perilamvanei megalyterh gama aisthimaton, h amfithimia einai poly monotonι: aspro-mavro!
:))
Καλημέρα, σας φιλώ.
Μην ακούω αηδίες...
πατ πατ έχουν ανάγκη μόνο τα τουμπελέκια...
εσύ άλλα έχεις ανάγκη
Κερασιά
Such as?
:)))
Αϊ καλά...
Δεν πειράζει , δεν είστε η μόνη, πείτε τα με μια ζωγραφιά , ή με ένα τραγούδι .Και γω ασυμάζευτο μυαλό έχω τελευταίως
Αγαπητέ Κέλσιε, οι εικόνες είναι όντως μια λύση, αλλά η μουσική δεν με "πάει" ούτε αυτή αυτές τις μέρες. Το RadioBlogClub μού αρνιέται την είσοδο γιατί έχω ξεχάσει το Password και ό,τι και να κάνω (που πιθανώς κάνω "πατάτες")δεν με εγγράφει ξανά.
Καλωσήλθες(-ήλθατε, εσύ διαλέγεις)
:)
Μαντάμ ελάτε από εμένα να παραλάβετε την προσκλησή σας
Έχω διαβατήριο, εισιτήριο, κουράγιο έχω
Δωσ' μου τα μπαγκάζια σου με τα νάζια σου, ζωή σ' αντέχω
Θα σε προδώσω μου 'χες πει, για ν' αγαπάς το σφάλμα
Γιατί το θέλω αν δεν κοπεί, δε κάνει ο πόθος άλμα
Θα σε προδώσω μού 'χες πει, για ν' αγαπάς τα πάντα
Γιατί η ζωή είναι μουσική από πλανόδια μπάντα
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Καλημέρα!
Οι ΠΟΛΥ δημιουργικοί άνθρωποι, κοπελιά, φτιάχνουν μόνοι τους την άνοιξη.
Για ολα σας φταιει ο καιρος,ε;
Δημοσίευση σχολίου