Παρασκευή, Οκτωβρίου 06, 2006

To blog or not to blog?

Λόγοι για να ...το κόψω:
Τι γυρεύει μια αγοραφοβική αλεπού στο παζάρι; Και άντε και ξεπερνά την αγοραφοβία της, ενδιαφέρεται στ' αλήθεια να εκθέσει μια παρδαλή πραμάτεια από απόψεις, πιθανές συγγραφικές ανησυχίες, συναισθήματα, σώψυχα κλπ. σε κοινή θέα; Kαι την ενδιαφέρει άραγε τόσο πολύ η αντίστοιχη πραμάτεια του καθενός; Και, σε περίπτωση που την ενδιαφέρει, πόση αλήθεια, όχι πραγματικότητα, αλλά εσωτερική αλήθεια, διαθέτει αυτή η πραμάτεια ξεκομμένη από την προίκα των αισθήσεων, ώστε να αξίζει να την "αγοράσεις";
Επίσης, πόσο αντέχει (η αλεπού) να καταπονεί το σώμα της μπροστά στη ρημαδοοθόνη, που μετά τις πεντέξι πρώτες ώρες μπροστά της παίρνει πίσω κάθε χαρά που μπορεί να της προσφέρει (αν και ομολογουμένως είναι αρκετές αυτές οι χαρές); Και, και...


Λόγοι για να το προσπαθήσω λίγο ακόμη:
Blogs λιτά, μινιμαλιστικά, ασκήσεις του μυαλού και της ψυχής (και της γραφίδας) σαν της ηθικής αυτουργού αυτου του blog, ή γενναιόδωρα σαν αυτό του λιγομίλητου Κασιανού, που έβαλα στα links μου με κόπους και βάσανα ύστερα από μερικές χαμένες εργατοώρες (ας μην το πληροφορηθούν οι εργοδότες μου, αν είναι δυνατόν), και καναδύο άλλα που θα τα προσθέσω μόλις ξαναβρώ καιρό.
Επίσης, σκηνές της καθημερινότητας που νιώθεις την ανάγκη να τις ταχυδρομήσεις σε άγνωστους παραλήπτες, όπως τη χθεσινή:
Γύρω στις εννιά το βράδυ, πεζόδρομος Βαλτετσίου, μπροστά στην πόρτα του σουβλατζίδικου απέναντι στη "Ροζαλία", καθισμένος γαλήνια ο γλυκύτατος αδέσποτος που είναι μόνιμος θαμώνας. Ένας πιτσιρικάς τεσσάρων πέντε χρόνων, ξανθωπός και σπιρτούλης (όπως λίγα ελληνάκια είναι πια) έχει τα χεράκια του στο λαιμό του μουσούδα και του ψιθυρίζει: "Σκύλο, πώς σε λένε; Εμένα Γιώργο". Από το τελευταίο τραπέζι, μαμαδίσια φωνή: "Γιώργοοο, έλα 'δώ γρήγορα να φας!". Κι ο Γιώργος, ψιθυρίζοντας ξανά: "Εγώ δε θέλω άλλο, θα ΄ρθεις να φας εσύ;"


Ιδέα: να διατηρήσω ένα φωτομπλογκ, με "φωτογραφίες" από λέξεις. Άτακτα, χωρίς συνέπεια, με την τυχαιότητα που προκύπτουν οι "σκηνές" ή η διάθεση για να "δω", καθώς κυκλοφορώ στους δρόμους της πόλης. Peut etre...

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Keep blogging.

( Ευχαριστώ για τα καλά λόγια )

ΥΓ
Έλειπα. Έκανα δώρο στον εαυτό μου ένα long weekend.

just me είπε...

Κασιανέ, καλώς ήρθες στο χάρτινο καραβάκι μου, που ακόμη παραπαίει ως προς την επιθυμία του να ταξιδέψει ή να παροπλιστεί πάραυτα. Πάντως, ευχαριστώ για την ενθάρρυνση. Καλή εβδομάδα! Να φροντίζεις τον εαυτό σου και να του κάνεις συχνά δώρα.
:)

kerasia είπε...

Είπα να πω κι εγώ μια καλημέρα, καθώς είμαι το τρίτο πρόσωπο σ' αυτήν την ιστορία :))

Viceatelier είπε...

"Ιδέα: να διατηρήσω ένα φωτομπλογκ, με "φωτογραφίες" από λέξεις"
Πολύ καλή ιδέα!

just me είπε...

Στέλιο, καλωσήρθες στο καραβάκι μου και ευχαριστώ κι εσένα για την ενθάρρυνση ως προς την ιδέα μου (αν κι εσύ, λογικά, θα έπρεπε να είσαι οπαδός του "μία φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις")
;)
ΥΓ. Με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, το θέμα είναι να ασκούμαστε στο να "βλέπουμε".

Viceatelier είπε...

ΥΓ. Με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, το θέμα είναι να ασκούμαστε στο να "βλέπουμε".

Αυτό δέν είναι "Υστερόγραφο"...
είναι ένα ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ!!!
(δικό σου; I'll copy & paste)

just me είπε...

Ναι, Στέλιο, είναι μια πρόχειρη διατύπωση μιας ισχυρής πεοίθησής μου, που προσπαθώ (όχι πάντα με επιτυχία) να είναι και στάση ζωής.
Καλό ΣΚ!

Ανώνυμος είπε...

just me said...
"Όλοι φεύγουμε, χωρίς να μάθει τίποτα ο ένας για τον άλλον. Γιατί; Tι φταίει;
'Η μήπως όλα γίνονται για κάποιο λόγο μυστηριώδη: ένα άλυτο αίνιγμα ίσως, ή μια τιμωρία;

Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη - ώ ανθισμένη ματαιότητα του κόσμου..."

Τάσος Λειβαδίτης ("Νυχτερινή ευωδία" από "Τα Χειρόγραφα του Φθινοπώρου")

Θα το 'γραφα στο μπλογκ μου, το αφήνω εδώ, αφορμής δοθείσης...
Γι' αυτό θα 'λεγα "stop blogging, keep walking". Τα μπλογκ δεν έχουν μυρωδιά...

Kαλό Σαββατοκύριακο!
Friday, October 20, 2006 8:33:41 PM


Κασιανός said...
Αν αρχίσουμε να φεύγουμε ένας ένας, τότε σίγουρα δεν θα μείνει κανένα άρωμα.

Γράφουμε για τον εαυτό μας, όχι για τους άλλους.

Σ'όποιον αρέσουμε. Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.

Ανέβασε καινούργιο ποστ. Κι ας είναι μόνο μια φράση.

Μια φωτογραφία. Μια λεζάντα.

Μια σκέψη.

( άντε, και υπόσχομαι να κάνω άλλη μια προσπάθεια να σε μάθω να φτιάχνεις λινκ :)
Saturday, October 21, 2006 3:23:09 PM
Post a Comment

<< Home