Μερικές φορές βλέπει στον ύπνο της
Πως σηκώνεται, ανοίγει την ντουλάπα
Και κοιτάζει αχόρταγα το καλό της σώμα
Προσεχτικά κρεμασμένο,
Ατσαλάκωτο, λαμπερό, μεταξένιο στο άγγιγμα
Να περιμένει αφόρετο τη νύχτα του χορού
Και σκέφτεται τι κρίμα
Που δεν τόλμησε ποτέ να το βάλει
Κάποιο ανώνυμο σαββατόβραδο
Για την ιεροτελεστία της μιας μπίρας στα όρθια
Στο μισοσκότεινο μπαρ της γωνίας
Réné Magritte, Μνήμη Mack Sennett, 1934